Tom Bevers

Dit weekend organiseerde KSJ Essen voor alweer de 20e keer haar KSJ-Weekend. Volgens mij heb ik er daar maar één van gemist (Romereis in de Retorica). Natuurlijk zijn vooral de weekends waar ik actief aan heb meegewerkt, voorbereid én opgeruimd memorabel. Het programma onderging natuurlijk verschillende wijzigingen, maar sommige zaken veranderen nooit. Zoals doodvermoeide leiding die op zondag krampachtig moet proberen om zich met een klantvriendelijke glimlach geloofwaardig te maken als kelner, terwijl hun hele lijf (en hun uniform) vooral “slapen” uitdrukt. Om vervolgens vooral níet te veel te slapen alvorens maandag de opkuis aan te vatten… Zo is het dus al twintig jaar, en zo mag het wat mij betreft nog lang blijven !

Ik heb een klein steentje bijgedragen door zaterdagnacht enkele uurtjes in de Bodega te helpen. Altijd leuk om voor het licht aangeschoten cliënteel de tapkraan, de jeneverfles of het mixglas te mogen hanteren. Jammer genoeg was het er niet echt druk, ondanks de fantasievolle cocktails die er verkrijgbaar waren.

Vandaag stond bij wijze van aperitiek volgens de brief de live-uitzending van Luik-Bastenaken-Luik op het programma. Ach, rond deze tijd van het jaar ben je zeker dat er koers is, ook al weet je niet juist dewelke. Het beeld was zwart-wit en dan ook nog besneeuwd, maar dat maakt Parijs-Roubaix natuurlijk nog heroïscher. Tom Boonen won niet – maar dat dat op zich al nieuws is, maakt alleen maar duidelijk hoe zeer hij dit voorjaar heeft gedomineerd. Een echt wielerliefhebber kan je me zeker niet noemen (ik volg het wel een beetje, zeker de Tour), maar het is moeilijk om aan de magie van “Tommeke” te weerstaan. Tja, “Tom B.”, dat moet wel goed zitten natuurlijk !

“Les Bleus” hebben dan toch het Six Nations-toernooi gewonnen. Vooral dankzij een schitterende overwinning op Engeland vorige week, waarvan men op en rond Twickenham nog niet is bekomen. Een niet altijd even schitterend, maar wel heel spannend en evenwichtig, toernooi werd op de slotdag beslist doordat Frankrijk titelverdediger Wales in de laatste minuten opzijzetten. Wales speelde nochtans zijn beste wedstrijd uit het toernooi, dat ondermeer omwille van perikelen rond de bondscoach tot dan toe erg slecht was verlopen. Misschien verdiende het zelfs de overwinning, die ze ook zouden gehad hebben als enkele prachtige doorbraken van Mike Philips nét iets verder hadden geleid.

Ierland haalde het van Engeland en mocht zich zo met de “Triple Crown” kronen, door de drie overige Britse ploegen te verslaan. Als Engeland zichzelf wil opvolgen als wereldkampioen, moet het dringend uit een ander vaatje gaan tappen. Coach Robinson ligt dan ook onder vuur. Maar ook Frankrijk zal een stevige tand bij moet steken om in 2007 de All Blacks partij te kunnen geven. Dat bewees ondermeer de nederlaag tegen Schotland op de openingsspeeldag van het toernooi. De Schotten stuurden ook nog de Engelsen naar huis en bekroonden de veelbelovende wederopstanding met een uitoverwinning in Rome, tegen het stugge Italië dat weliswaar slechts één puntje binnenhaalde (gelijkspel in Cardiff) maar de komende jaren de klassieke Five Nations toch pijn zou kunnen doen. Ondertussen vraag ik me meer en meer af waarom dat andere “football” de luxe van de video-scheidsrechter nog niet heeft ontdekt. Het aantal betwiste fases op momenten dat het er echt opaan komt (aan de try-lijn) wordt in het rugby zo ongeveer tot één tiende herleid. En de “gokchinees” (wat een aanwinst voor Van Dale) is meteen nog zekerder van het resultaat van zijn “aankoop”.

De “Six Nations” beloven dit jaar erg boeiend te worden. De eerste speeldag zorgde alvast voor drie verrassingen : Ierland kon maar dankzij een onterecht toegekende try het zwakke broertje Italië afhouden (26-16). De winnaar van vorig jaar, Wales, moest in Twickenham zoals verwacht de duimen leggen tegen Engeland, maar de zware cijfers (47-13) getuigen van een groter overwicht dan kon worden vermoed. En het andere zwakke broertje van de voorbije jaren, Schotland, stuurde de Franse vijftien met een zeer mooie 20-16 overwinning terug naar Parijs. Nu Frankrijk de favorietenrol niet kan waarmaken, wordt Engeland meteen de te kloppen favoriet voor dit toernooi. Het zet zichzelf bovendien ook duidelijk opnieuw op de kaart in de aanloop naar het WK van 2007.

Sinds vorige week is Koen Meulenaere terug in Knack. Dat maakt dat het blad voor mij weer nét zijn prijs waard is. Meulenaeres rubriek werd een tijdje geleden afgevoerd, officieel op vraag van de auteur zelf. Maar de vermoedens van politieke beïnvloeding staken snel de kop op : het virtuoze mengsel van Wahrheit und Dichtung dat de laatste bladzijde van Knack vulde zetten wel eens kwaad bloed bij één of ander politicus. Daar kan ik eigenlijk ook wel inkomen, maar wie briljant schrijft mag zich inhoudelijk al eens wat meer permitteren, vind ik. Nu is hij dus terug, en ik zou niet graag de salarisonderhandelaar zijn geweest die de voorbije weken tegenover Meulenaere moest gaan zitten : als de geloofwaardigheid van een heel tijdschrift plots voor een niet te verwaarlozen deel van één persoon blijkt af te hangen, zou de verleiding bij die persoon om dat te verzilveren wel eens groot kunnen worden !

Zelf leerde ik Meulenaere kennen via de prof macro-economie in de tweede kandidatuur. Vooral de artikels over de Zultse NBB-gouverneur Verplaetse maakten toen de macro-economische theorie heel wat tastbaarder. Zelfs als Meulenaere over voetbal of… golf schrijft, lees ik zijn stukken. En dat wil wat zeggen, want voetbal volg ik nog een beetje, maar van golf ken ik helemaal… geen bal (excuses aan wie allergisch is voor flauwe woordspelingen).

Gisterenavond speelden in het Stade de France bij Parijs het Franse nationale rugbyteam tegen Zuid-Afrika. En vijf enthousiaste (bijna-)Essenaren waren erbij, naast zo’n 70.000 andere rugbyliefhebbers ! Heerlijke sfeer, goede wedstrijd met vijf tries, enkele betwistbare fases, op het einde nog spanning en de nodige aanleiding voor heel wat wedstrijdanalyse nadien. Vorig jaar was ik voor de eerste keer meegeweest (Frankrijk-Australië). Snel de spelregels doorgenomen en enkele wedstrijden op tv gekeken en naar het indrukwekkende Stade de France. Ondertussen ken ik het spel al weer een stuk beter. In 2007 gaat het WK door in Frankrijk en de tickets zijn al besteld… Nieuw-Zeeland is vandaag de topfavoriet, maar ook Engeland, Frankrijk en Zuid-Afrika zijn nog lang niet kansloos. Of kan Australië zich wat herpakken en blijkt de “Six Nations”-overwinning van Wales toch geen ééndagsvlieg ?