Tom Bevers

Deze week kreeg ik het archief van Volksunie Essen dat Guy Van den Langenbergh altijd had bijgehouden. Mits een beetje sorteerwerk een heel mooi overzicht van de partijwerking tijdens vooral de jaren 1980 en 1990. Heel wat van de vragen, voorstellen en programmapunten van toen blijven ook met nieuwe gemeenteraadsverkiezingen in zich erg actueel. Aan de positieve kant betekent dit dat we doorheen de jaren en de politieke stormen een bepaalde lijn zijn blijven aanhouden. Anderzijds houdt het natuurlijk ook in dat er op een aantal vlakken de voorbije decennia weinig vooruitgang is geboekt…

Er zaten natuurlijk ook heel wat verkiezingsaffiches bij, vooral gedrukt bij gelegenheid van het verkiezen en herkiezen van de verschillende parlementen. Ik ben zo politici tegengekomen die we nu terugvinden bij Spirit, N-VA, VLD, Groen!, VLOTT of helemaal nergens meer. De VU in Amsterdam is de Vrije Universiteit, maar heel wat politici in het Vlaanderen van vandaag studeerden ook af bij de VU. Ach, nostalgie. Ook in de politiek mag het soms heel even. En dan terug met twee voeten op de grond.

Een weekend met een grote dosis “Tweede Wereldoorlog”. Vrijdagavond speelde het Horendonkse amateurgezelschap “Platho” het stuk “Je zult leven” over een joodse jongen die tijdens de oorlog in de Hitlerjugend belandt, en zijn hele leven met die twee uitersten in zich moet leven. Daarnaast kocht ik “Der Untergang” op DVD. Beide verhalen doen me terugdenken aan de reis die ik in 2003 met Rob maakte naar Berlijn en Polen : de omgeving van de (prachtig verieuwde) Reichstag, het joodse museum in Berlijn, de plaatsen van de voormalige ghetto’s in Warschau en Krakow en uiteraard Auschwitz en het veel indrukwekkender Birkenau.

Zoveel lessen om nooit te vergeten, zoveel vragen waarop geen antwoord mogelijk is. Maar die je met andere ogen laten kijken naar uiteenlopende zaken als de oorlog in Irak, de politiek in Vlaanderen, de verrechtsing van Israël en de transformatie van Ariël Sharon tot pseudo-vredesduif, de oproep van de Iraanse president Ahmadinejad om Israël van de kaart te vegen, of als dat echt niet kan te verplaatsen naar Duitsland of Oostenrijk. Nie wieder ?