Het Nieuwsblad en de andere VUM-kranten pakken dezer dagen uit met een groot tevredenheidsonderzoek in de Vlaamse gemeenten. Zo vroegen ze zich af hoe tevreden de inwoners zijn met hun bestuur in het algemeen en hun burgemeester in het bijzonder. De Essense burgemeester scoort daarbij bijzonder slecht, met een 293e plaats op 307. Zijn Kalmthoutse collega doet het dan weer erg goed, en mist maar net de top-10. De scores voor de besturen in het algemeen liggen wat minder ver uit elkaar, maar de 245e plaats van de Essense CD&V/VLD-meerderheid is natuurlijk lang niet om over naar huis te schrijven – terwijl dezelfde partijen in Kalmthout met een 46e plaats best tevreden kunnen zijn. De resultaten verwonderen me niet. Ze bevestigen wel dat we terecht de voorbije jaren soms een redelijk harde oppositie hebben gevoerd.

Het belangrijkste thema voor de Essenaar blijkt betaalbaar wonen te zijn. Dat wisten wij al erg lang. Nu beginnen alle partijen het plots te ontdekken. Zelfs de VLD probeert krampachtig een beetje geloofwaardigheid op dit terrein op te bouwen. Een onmogelijke opgave wellicht, maar toch nog nét iets gemakkelijker dan de pogingen van CD&V om zich uit het Villa Verde-verhaal te praten. Of iemand nu al dan niet tegen een BPA heeft gestemd, of zich heeft onthouden is niet echt van belang : BPA’s leggen helemaal niet vast wat voor woningen worden gebouwd, door wie, aan welke prijs en met wat voor hek errond. Daarover beslissen de bouwpromotoren zelf, waarbij de politieke goedkeuring door het schepencollege gebeurt.

In dit geval gaat de politieke onderbouwing van het project trouwens nog heel wat verder : naast de al vaak genoemde investering is er het opvallende voorwoord van de burgemeester in de promotiebrochure : dom, dom, dom. En zo ondergraaft hij zelf verder zijn populariteit – door te proberen bij enkelingen kost wat kost op een goed plaatje te blijven staan, wekt hij bij veel mensen wantrouwen op.

Frans was een degelijke schepen voor hij in 1996 de burgemeesterssjerp omgordde. Misschien moet hij daar de draad terug oppakken om zijn carrière op een voor hem én onze gemeente vruchtbare manier af te sluiten. Om daarna de geschiedenis van onze gemeente verder uit te pluizen, zodat de wandelende encyclopedie op dat vlak ook een weerslag kan krijgen op papier.