wanneer jy die moedertong
in my mond laat verdor
neem jy die wêreld weg
verduister jy my geheue
maak jy dat ek as vreemdeling
en sonder ’n eie paar skoene
die toekoms moet ondergaan
wat ek nie meer fatsoeneer nie
wat ek nog net interpreteer
en nie penetreer nie

wanneer jy die taal
van my wegneem
ruk jy die hart uit my drome
om dit te vervang
met die mondmaniere
van ’n tong wat nog net
die blinde werk van miere kan doen

wanneer jy van my ’n massasyfer maak
om soos ’n gefuikte papegaai
te pik-pik na sy nabootsing
maak jy dat ek ’n weesmens is
in die leë huis van my vaders
sonder taal om my afwesigheid te beween

Breyten Breytenbach (1939-2024)

Τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική·
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου.
Εκεί σπάροι και πέρκες
ανεμόδαρτα ρήματα
ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια
όσα είδα στα σπλάχνα μου ν’ ανάβουνε
σφουγγάρια, μέδουσες
με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων
όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα μαύρα ρίγη.
Εκεί ρόδια, κυδώνια
θεοί μελαχρινοί, θείοι κι εξάδελφοι
το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια·
και πνοές από τη ρεματιά ευωδιάζοντας
λυγαριά και σχίνο
σπάρτο και πιπερόριζα
με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων
ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα πρώτα Δόξα Σοι.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα πρώτα Δόξα Σοι!
Εκεί δάφνες και βάγια
θυμιατό και λιβάνισμα
τις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλια.
Στο χώμα το στρωμένο με τ’ αμπελομάντιλα
κνίσες, τσουγκρίσματα
και Χριστός Ανέστη
με τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων.
Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του Ύμνου.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του Ύμνου!

Οδυσσέας Ελύτης (1911-1996)

Grieks, de taal die ze me gaven;
arm het huis aan de oevers van Homerus.
Mijn enige zorg mijn taal aan de oevers van Homerus…
Ginds brasems en baarzen
door de wind geslagen werkwoorden
groene stromen midden het azuur
zodat ik in mijn binnenste zag oplichten
sponzen en kwallen,
met de eerste woorden van de Sirenen
roze oesters met de eerste zwarte rilling.
Mijn enige zorg mijn taal, met de eerste zwarte rilling.
Ginds granaatappels, kweeperen
donkerharige goden, ooms en kozijns
olie legend in de reusachtige vaten;
en dampen uit de kloof, welriekend
naar monnikspeper en mastiek
bezemstruik en gember,
met de eerste vinkenslagen
zoete psalmen met de allereerste U zij de Glorie…
Mijn enige zorg mijn taal, met de allereerste U zij de Glorie…
Daar laurier en palm
geurende wierookvaten
die zegenen de kromzwaarden en musketten.
Op de grond bestrooid met wijnbladeren
braadgeur en paaseitikken
en Christus is verrezen
met het eerste vuurwerk van de Grieken.
Geheime liefdes met de eerste teksten van het volkslied.
Mijn enige zorg mijn taal, met de eerste woorden van het volkslied!

Odysseas Elytis (1911-1996) (mijn vertaling)