Bie Eetsj Vie
Een internationale studiedag vorige donderdag. Eerste vraag, van een Oostenrijker die bij de Commissie werkt en een Spanjaard van de ILO : “Heeft België nu een regering ?”. Mijn antwoord : “Neen, zover zijn we nog lang niet.” Wedervraag : “Waarover gaat dat akkoord dan ?”. Opdracht : probeer de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde eens uit te leggen in 5 minuten, in het Engels. Zucht…
“B-H-V gesplitst” titelde de krant. Eigenlijk hoorde er een voetnoot bij : we weten nu hoe de splitsing van B-H-V eruit zal zien als de acht partijen die onderhandelen (of 7 en driekwart, maar over het FDF zal ik het verder nog wel hebben) een akkoord over alles bereiken. Dat betekent onvermijdelijk dat dit akkoord in samenhang moet gezien worden met al de rest dat mogelijk nog uit de bus komt. Een belangrijke nuance toch wel.
Het B-H-V-akkoord op zich is volgens Bart De Wever “geen nachtmerrie”. Ik ben het daarmee eens. De prijs voor de zes faciliteitengemeenten is relatief hoog, maar al bij al is dit een redelijk zuivere splitsing. Als ik het akkoord beoordeel op wat erin staat, dan vind ik dat aanvaardbaar. Als ik lid zou zijn van een partij die zich hierover moet uitspreken, dan zou ik dit luik kunnen goedkeuren. Niet met champagne, maar ook niet met de spreekwoordelijke “dood in het hart”.
Maar er is een maar. Het akkoord is moeilijk los te zien van de hele nota-Di Rupo die het onderhandelingskader vormt. Zoals ik hier eerder al schreef was het BHV-luik daarvan niet de reden waarom ik die nota geen goed uitgangspunt voor de vorming van een regering vind. Dat betekent uiteraard ook dat dit akkoord niets aan die analyse verandert. Integendeel, want het zou best kunnen dat de redelijk zuivere splitsing van BHV op andere domeinen van de nota gaat leiden tot een hardere franstalige houding. Zodat de prijs die met name voor en in Brussel betaald moet worden volgens de nota -en die nu al onaanvaardbaar hoog is- nog gaat oplopen.
Dat is het communautaire luik. Sociaal-economisch is de nota helemaal niet wat we nodig hebben. En ook daar zou het gevolg van het B-H-V-akkoord wel eens kunnen zijn dat er maar weinig meer gaat bewegen. Positief daaraan zou zijn dat we redelijk snel een regering gaan hebben. Maar moeten we te midden van een systeemcrisis die de Europese economie en politiek treft wel zo tevreden zijn met een regering waarvan het er nu al op lijkt dat de splitsing van B-H-V wel eens de grootste verdienste zou kunnen worden ? Niet dat die splitsing niet nodig was, natuurlijk. Maar ze mag en kan niet de enige maat der dingen zijn, op het ogenblik dat er een storm over Euroland raast.
Overigens is de partijpolitieke prijs die MR-voorzitter Charles Michel betaalt voor het akkoord op het eerste gezicht zeer hoog. De keuze die zijn partijgenoot Armand De Decker vooropstelde (“Geplaatst voor de keuze tussen dit land en het FDF kies ik voor het land”) bleek een reële, en Michel koos ook voor het land. Waarmee de PS wellicht voor zeer lang verzekerd is van het politieke marktleiderschap in franstalig België. Voorlopig vind ik het moeilijk in te schatten of het om een geval van moed, dwaasheid of koele berekening bij Michel gaat. Interessant is het natuurlijk wel. Het is wel jammer voor de pers : een Maingain die raaskalt aan de zijlijn is uiteraard minder mediageniek dan één wiens zottigheden rechtstreekse impact kunnen hebben.
Wordt vervolgd. En de kans dat ik het ooit behoorlijk in enkele minuten krijg uitgelegd (in het Engels, het Nederlands of desgevallend in het Quechua) wordt er wellicht niet groter op…
Het duo NMBS/Infrabel lapt het weer : vanaf december wordt het treinaanbod op lijn 12 teruggeschroefd. Twee P-treinen worden geschrapt, en in de plaats gaan twee IC-treinen tussen Antwerpen en Essen overal stoppen. Reistijd : 42 minuten. De IC Roosendaal-Oostende deed er in 1998 nog 21 minuten over. Soms zeggen de cijfers genoeg !
Open Monumentendag. Met Essen in Beeld boden we samen met het gemeentebestuur de kans om oude dia’s te laten inscannen. Er was eigenlijk maar weinig belangstelling voor. Gelukkig hadden wel een aantal mensen in de weken voordien de weg naar het gemeentehuis gevonden om hun dia’s te brengen. De scanactie zal daarmee uiteindelijk leuk, waardevol tot zelfs uniek beeldmateriaal hebben opgeleverd. 
Er is de voorbije dagen nogal wat discussie ontstaan over de uittredingsvergoeding waarop Sven Gatz Open Vld) recht heeft nu hij het Vlaams Parlement verlaat. Ik heb het wel voor Gatz, wat ik hier al liet blijken. Desalniettemin begrijp ik de reactie van de burger en de media : 300.000 EUR is erg veel geld voor iemand die meteen een andere baan heeft gevonden. Dat vraagt om een aanpassing van de regels. Ik erger me wel aan de hypocrisie van Gatz’ collega-politici : hij had zelf voorstellen ingediend om het systeem te veranderen, wie hem toen niet steunde moet nu echt zijn mond houden, lijkt me. 
De gemeenteraad van dinsdag duurde nauwelijks een uur. Dat gebeurt niet zo vaak in Essen, en op verschillende banken werd cynisch opgemerkt dat het “wel Kalmthout leek”. Maar zo onbeleefd mogen we natuurlijk niet zijn tegenover onze zuiderburen. De beperkte agenda is natuurlijk niet zo onlogisch : zowel de diensten als het schepencollege draaien tijdens de zomer niet op volle kracht, en dat is hen ook gegund. Bovendien is het logisch dat de raadsvoorzitter op N-VA/PLE rekent om de agenda aan te vullen : met een gemiddelde van meer dan twee initiatieven per raadszitting mag dat ook wel. Was het ook de vakantie (wij hebben daar ook af en toe recht op) of gewoon het toeval ? In elk geval vulden wij het lijstje met te bespreken punten ook niet aan. 
De Ronde is weer in het land. Neen, niet de Ronde van Vlaanderen of de Ronde van Frankrijk, maar onze eigen Ronde van Essen. Tot nu toe zijn we tussen de buien doorgesparteld, en dat hopen we zo te houden. “We”, want ik draag opnieuw een steentje bij, in de eerste plaats door 
De dagen en uren van het regime van kolonel Kadhafi lijken nu echt wel geteld. Hem van de macht verdrijven bleek een werk van lange adem, al ging het deze week plots toch nog sneller dan verwacht. Bovendien heeft de luchtsteun van de NAVO duidelijk een doorslaggevende rol gespeeld. Dat het Belgisch leger daar een steentje toe heeft bijgedragen, is een opmerkelijk gegeven. Je kan je bedenkingen hebben bij de Westerse Midden-Oostenpolitiek, en die heb ik ook – met name bij het beleid tegenover Israël en Palestina, maar deze keer stond de NAVO duidelijk aan de juiste kant, die van het Libische volk. Goed dat ons land erbij was.
Het Karrenmuseum viert zijn veertigste verjaardag ! In die vier decennia verwierf het een plaats als één van de kenmerkende locaties voor onze gemeente en werd het -in combinatie met de Kiekenhoeve- een belangrijke toeristische trekpleister. Het museum hoort helemaal bij Essen, zoals de inzet van heel wat vrijwilligers aantoont. 
Ik ben net terug uit Riga, Letland. Op eigen initiatief deze keer. Ik heb me de keuze niet beklaagd : de stad is prachtig, en vlakbij ligt een kust zoals de Vlaamse had moeten zijn : gezellige, niet overdrukke zandstranden, aan een kustlijn die niet volgebouwd is. Al helpt het overigens dat de Baltische Zee een stuk rustiger is dan de Noordzee en dat eb en vloed een heel beperkte impact hebben : geen dijk of golfbreker in de buurt.