Archief van
Jaar: 2006

Unizo of unianders ?

Unizo of unianders ?

Gisterenavond hield de Esssense Unizo-afdeling haar nieuwjaarsreceptie. Goed verzorgd, en sympathiek dat het voormalige NCMV nu ook mensen uit andere partijen dan CD&V uitnodigt. Al blijft het allemaal wel heel dubbelzinnig. Terwijl gastspreker en gedelegeerd bestuurder Karel Van Eetvelt van de nationale Unizo-organisatie in een vlotte, zakelijke en korte speech de nationale beleidslijn van openheid naar alle partijen aanhoudt, mocht burgemeester Frans Schrauwen nadien in een langdradig en nietszeggend verhaal opnieuw de exclusieve banden tussen Unizo en CD&V benadrukken. Hoe zit het nu echt ?

Dit kunnen ze niet menen !

Dit kunnen ze niet menen !

De rechtbank van eerste aanleg in Kortrijk heeft in Menen een speelpleinwerking verboden. Deze ligt namelijk in een woongebied (!) en dus is het gejoel van de spelende kinderen “milieuhinder”. Ik heb het eerst vijf keer moeten lezen om het te geloven. In wat voor maatschappij zijn we aanbeland wanneer spelende kinderen milieuhinder zijn geworden ? En er ook nog een rechter wordt gevonden om dat te bevestigen. Dat is eigenlijk nog het ergste.

Hoegaarden bracht alweer enkele jaren geleden een bierviltje uit met de terechte uitspraak “Wat vroeger kattenkwaad was, heet nu jeugdcriminaliteit”. Er wordt gewoon veel strenger naar jongeren gekeken dan vroeger. Soms terecht, meestal onnodig. En dit vonnis gaat natuurlijk nog veel verder dan dat. Minister Anciaux wil kinderen terecht uit de milieuwetgeving halen. Want wat is de volgende stap ? Een spreidingsplan ?

Het doet mij wat denken aan wat er een jaar of acht geleden in de Beliestraat gebeurde. Toen er nog maar geruchten waren dat de voormalige kleuterschool mogelijk tot een jeugdcentrum zou worden omgevormd, stond de hele buurt op stelten. Er werd een petitie verspreid met teksten die, als het niet over jongeren maar allochtonen zou gegaan hebben, overduidelijk strafbaar zouden zijn geweest. We hebben de buurtbewoners toen proberen duidelijk te maken dat het gewoon de bedoeling was om hún (klein)zonen en dochters een plek te bezorgen om zich te ontspannen. Maar sommigen vonden al spuiten in hun voortuin vooraleer de kleuters goed en wel weg waren…

Sister act

Sister act

Zuster Juliana is de grootste Essenaar. In de eindspurt versloeg ze Frank Focketyn en Jan Dekkers, die samen over de streep bolden. Een onverwacht en intrigerend resultaat voor een wat overbodige verkiezing. Volgens mij kreeg de zuster heel wat “derde stemmen” van mensen die bij haar in de kleuterklas gezeten hebben. Ik hoor ook tot die groep. Bij haar begon mijn schoolcarrière die me van de zusters naar de broeders en vervolgens naar het Klein Seminarie en tenslotte naar de jezuïetenuniversiteit zouden leiden. Ik heb er geen blijvende schade aan overgehouden en ben naast enkele verkrampte toch vooral geëngageerde en boeiende religieuzen tegengekomen. Maar noch kardinaal Danneels, noch Benedictus XVI slagen erin om de human ressources van de Kerk met dezelfde kwantiteit (en dus ook kwaliteit) te blijven aanvullen. Het is dus aan anderen om deze rol nu in te vullen. Maar moge vooral het onderwijs toch ook een stuk een “roeping” blijven, ook al is het er dan één van de seculiere soort.

Comeback kid

Comeback kid

De VLD-kamerfractie kiest Fons Borginon als opvolger van Rik Daems. De laatste VU-voorzitter en de “curator” van de partij komt zo opnieuw in het politieke voetlicht te staan. Terecht. Borginon is een bedacht politicus, een diplomaat met een klare kijk die zichzelf kan relativeren of als het moet zelfs wegcijferen. De manier waarop hij het einde van de VU heeft begeleid heeft hem ongetwijfeld pijn gedaan, maar was zondermeer grote klasse.

De krantencommentaren over wijlen de Volksunie gaan allemaal in de richting van wat ik op 11/12/’05 hier schreef : de VU als kweekvijver van politiek talent. Het voelt toch aan als een (weliswaar wat wrange) revanche op de tegenstanders van toen.

Vive la patrie

Vive la patrie

Voor mijn werk ben ik voor enkele dagen in Parijs beland. Met een overvol programma, zodat ik niet echt tijd zal hebben om even in de stad rond te lopen. Jammer, want ik hou wel van deze stad.

Het Franse nieuws wordt vandaag door twee personen beheerst : minister van binnenlandse zaken Sarkozy maakt duidelijk dat hij in 2007 graag de nieuwe president zou worden. Eerste minister De Villepin kondigde zijn kandidatuur ook al aan. Sarkozy lijkt in pole-position te liggen om de topkandidaat van rechts te worden, maar zijn tegenstander lijkt me net iets “presidentiëler” over te komen. Andere blikvanger in het nieuws : rockzanger Johny Halliday wil Belg worden ! Hoewel vele Fransen blijkbaar dachten dat hij dat al was… Maar hij blijkt de Franse nationaliteit te hebben en wil nu die van zijn vader (een Belg) aannemen. Het nieuws haalt alle Franse journaals, interview met de Belgische ambassadeur in Frankrijk inbegrepen. Niemand in Vlaanderen die er iets van weet (je moet eerst al weten wie Halliday is…).

Kleine zelfstandig

Kleine zelfstandig

De openbare zitting van de OCMW-raad van gisteren had weinig politieke spankracht. De besloten zitting af en toe wel, maar dat is natuurlijk “geheim”. Het valt wel op dat er regelmatiger dan voorheen (ex-)zelfstandigen bij het OCMW aankloppen, wat omwille van de specifieke regelingen voor de sociale zekerheid niet zo eenvoudig is. Bovendien is de vraag of iemand werk heeft (en dus geen recht op een uitkering) niet zo simpel te beantwoorden. Wat met een zaak die “slaapt”, niets opbrengt of zelfs verlieslatend is ?

In de marge ging het natuurlijk over het wedervaren van de heer Rik Daems, voormalig verantwoordelijke voor het “asset & liability management” van de federale regering. Dat hij een nieuwe relatie heeft, is politiek irrelevant. Dat die relatie er één met een PS-Kamerlid is, is wél een politiek feit. Ik vind niet dat hij daarvoor als fractieleider moest aftreden, maar het feit op zich heeft natuurlijk wel politieke relevantie. Even vergelijken : de nieuwe relatie van de directeur is een privézaak en heeft niets met het bedrijf te maken. Als die relatie er één is met zijn adjunct, chef… dan is dat wél belangrijk voor het bedrijf. Dus haalt het verhaal terecht de krant. Maar de smeuïge details waren natuurlijk niet nodig. Al mag mevr. Pécriaux er wel zijn…

Ontwaakt…

Ontwaakt…

Het Essense seizoen van politieke nieuwjaarsrecepties werd vandaag (traditioneel) geopend door de sp.a. De stijl van de receptie geeft altijd iets weer van de eigenheid van de partij. Met een aperitiefconcert van De Werker, een zoals beloofd korte toespraak van kersvers afdelingsvoorzitter Jeroen Clous, de Internationale en dan broodjes voor “iedereen” volgde de sp.a haar klassieke recept. Zelf houden wij geen receptie (trop is te veel), maar het is natuurlijk bij de start van een verkiezingsjaar altijd interessant om de temperatuur op te meten bij de concullega’s van de andere partijen. Waarbij ik me wel de bedenking maak dat er een soort spookvijand rondwaart. De VB-mandatarissen zijn nergens, hun partij publiceerde de voorbije jaren geen informatie of standpunten over de gemeentepolitiek en in de gemeenteraad komen ze bijna nooit tussen, of vallen ze in elk geval nooit op. Toch lijkt men ervan uit te gaan dat ze het minstens even goed zullen doen als in 2000. Spoken bestrijden, hoe doe je dat ?

Op wat breder vlak neemt Blokwatch sinds een jaar die handschoen op – met als voordeel dat de “nationale” spoken wat tastbaarder zijn dan de Essense. Ook al kan je soms bedenkingen hebben bij een bepaalde methode of manier van aanpakken, ook al ontsnappen ze heel af en toe niet aan het simplisme “Vlaams = Belang”, iemand moet het wel doen. Hopelijk blijven ze het volhouden !

Britse LibDems zijn hun leider zat…

Britse LibDems zijn hun leider zat…

Na de Conservatieven worden nu ook de Britse LibDems (Liberaal-Democraten) gedwongen om een nieuwe leider te kiezen. Charles Kennedy was al een tijdje omstreden, ondanks de schitterende verkiezingsresultaten, zo goed dat BBC-commentator Nick Robinson opmerkte : “CK has not yet used his best defence – namely that he’s so expanded his party that it’s big enough to have leadership coups and rival factions.” Maar hij kon toch nooit helemaal onder de schaduw van voorganger Paddy Ashdown uitkomen. Hij nam ontslag, meldde dat hij een drankprobleem had gehad maar overwonnen, en stelde zich meteen kandidaat om zichzelf op te volgen. Maar dat gaat wellicht niet door, hij blijkt namelijk niet echt open kaart te hebben gespeeld over zijn gevecht met de drankduivel. Het klinkt als een Johan Van Hecke-verhaal, maar dan met drank in plaats van met vrouwen… Het wordt boeiend om te zien welke richting de derde partij in Groot-Brittanië zal inslaan, met Labour stevig in het Centrum en de Conservatieven die daar ook naartoe bewegen.

Ondertussen zijn de Schotse nationalisten van de SNP gesprekken gestart met de Schotse groenen, om mogelijk samen te werken na de volgende verkiezingen. Ze blijken het immers over heel wat standpunten eens, ondermeer over de noodzaak aan… Schotse onafhankelijkheid. Zou Bart Staes het Kanaal af en toe oversteken ?

Drie wijzen

Drie wijzen

Driekoningen. Drie wijzen kwamen uit het Oosten. Ze gaan daar best zo snel mogelijk terug naartoe, want nu Ariël Sharon van het politieke toneel verdwijnt is de richting die Israël en daarmee het hele Midden-Oosten zal inslaan zéér onduidelijk geworden. Blijft de partij die hij kort geleden oprichtte (Kadima) overeind of gaat de verkiezingsstrijd tussen het Likoed van Nethanyahu of het Labour van Peretz ? Met de eerste lijkt vrede verder af dan ooit, de laatste dreigt een te klein draagvlak te zullen vinden om echt stappen vooruit te kunnen zetten. Gaat Sharon -remember Sabra en Shatila– dan toch de geschiedenis in als (potentiële) vredesduif ? Drie wijzen zullen wellicht niet volstaan om op alle vragen te antwoorden. Er is dan ook niet echt een ster om te volgen…

Achterblijver

Achterblijver

Vandaag in de krant : “Negenenzestig van de zeventig gemeentehuizen in de provincie Antwerpen zijn één keer per week open na 17 uur.” De uitzondering ? Jawel, Essen. In de vorige legislatuur hebben we al geprobeerd om dat te veranderen, maar dat bleek onbespreekbaar voor CD&V (toen nog CVP). Hoewel het Essense OCMW wel al lang zorgt voor één openingsavond per week. Maar waarom zou het gemeentehuis voor de Essenaar ook niet even toegankelijk mogen zijn als voor de inwoners van alle andere gemeenten ?