|
De VI Werken van N-VA/PLE WERK II : Een gemeente met karakter waar wonen betaalbaar is Een ander woonbeleid Essen voldoet aan de normen voor sociale koop- en huurwoningen. Er staan er meer dan het "sociaal objectief" van de Vlaamse overheid ons oplegt. Dat is niet altijd zo geweest, maar de voorbije jaren is het wel zo geworden. Het is snel gegaan. Te snel : er zijn meer woningen bijgekomen dan u er nodig had. Bovendien is er onvoldoende in fases gewerkt. Er is wel een woningbehoeftenstudie gebeurd om na te gaan hoeveel huizen er moesten bijkomen, maar er is nooit aan u gevraagd wat u nu juist nodig had. Dus zijn er heel veel sociale woningen ingenomen door nieuwelingen. Die wél graag in een wijk willen wonen waar alle huizen hetzelfde zijn. Die wél het nodige geld voor een bescheiden koopwoning wilden neertellen. Die mensen zijn van harte welkom, daar niet van. Maar dat was natuurlijk niet wat wij met "betaalbaar wonen voor de Essenaren" bedoelden. We moeten de realiteit onder ogen zien. Soms haalden we gewoon de samenlevingsproblemen van ons buurland in huis. Tegelijk mocht de privésector zijn gang gaan en volop verkavelen en appartementen bouwen. In die verkavelingen moest een deel worden vrijgehouden voor Essenaren. Een goede zaak, maar wel een druppel op een hete plaat. De verplichting werd bovendien soms ook nog eens afgekocht. Zo raken we geen stap vooruit. En in de appartementen wonen wel Essenaren, maar die willen daar meestal niet lang blijven. Want wie graag in een appartementje woont, die woont meestal liever gewoon in Antwerpen. Wie in Essen wil wonen, kiest meestal bewust voor een huis. En dus trekken die appartementen op termijn weer vooral nieuwe inwoners aan. Dat kunnen we niet meer volhouden. Onze wegen kunnen nog meer verkeer niet meer aan. Onze landbouwgrond, onze bossen en parken komen te sterk onder druk. We moeten zuiniger worden op onze grond. Op uw grond ! En onze dorpen moeten er als een dorp blijven uitzien. Wegaan dus snel werk maken van het RUP om de verdere "appartementering" in onze gemeente tot een minimum te beperken. In de Stationsstraat en de Nieuwstraat kan het nog, maar daarbuiten niet meer. De mooie groengebieden in de Stationsstraat gaan we sparen. We maken ook een nieuwe woonbehoeftenstudie. Maar deze keer willen we veel beter weten wat voor woningen er nog nodig zijn. En op welk moment, zodat we kunnen faseren. We gaan ook nagaan hoeveel we er kunnen realiseren door gewoon te renoveren wat er al is. Daarom evalueren we ook de renovatiepremie. We moeten het voor u echt aantrekkelijk maken om een verouderde woning in Essen terug op te knappen. Of beter nog : om van één grote woning twee kleinere te maken. Daarbij willen we de Essenaren ook helpen. We hebben in het gemeentehuis sinds enige tijd een dienst huisvesting, en die moet u met raad en daad bijstaan als u gaat bouwen of verbouwen. Om energiezuinig te bouwen, bijvoorbeeld. Beter voor u, beter voor het milieu. En eerlijk gezegd ook beter voor ons, het gemeentebestuur, want als ons OCMW schuldenproblemen moet aanpakken zit de energierekening daar vaak voor veel tussen... We gaan u ook helpen om "levensloopbestendig" te bouwen. Jonge bouwers denken er vaak niet aan dat ze later misschien wat slechter te been kunnen zijn. Gelukkig maar, er is al genoeg om u zorgen over te maken. Dus moeten wij daaraan denken, en u uitleggen wat u kan doen. Zodat u later gewoon in uw huisje kan blijven wonen, en wij een serviceflat kunnen uitsparen. We gaan ook helpen om woningen te maken waar er al plaats voor is. "Wonen boven winkels" gaan we ondersteunen door aan te moedigen dat er naast de winkelruimte een aparte inkom voor de woonruimte wordt ingericht. Voorrang voor sociale verkavelingen Eigenlijk zijn we niet van plan nieuwe gebieden aan te snijden om bijkomende woningen te bouwen. Toch zeker niet in de nabije toekomst. Met één uitzondering : we willen mondjesmaat werk maken van sociale verkavelingen. Dat zijn stukjes grond die de Essenaren betaalbaar kunnen kopen en waar ze zelf hun woning op mogen bouwen. Dat is beter voor iedereen. Het geeft u meer vrijheid om het huis te bouwen dat u wil. En het kan goedkoper, want u werkt zelf mee en weet veel beter dan de sociale woonmaatschappijen bij welke aannemer in de streek u het best geholpen wordt. We passen natuurlijk de bekende voorrangsregels toe, zodat het mensen met een binding aan onze gemeente zijn die hier kunnen bouwen. We gaan daarvoor het decreet "wonen in eigen streek" inzetten, zodat de gronden ook later niet zomaar aan nieuwkomers mogen worden verkocht. We gaan ook al die voorrangsregels die de voorbije jaren zijn ingevoerd eens grondig controleren, want ze moeten natuurlijk ook nageleefd worden. Eventueel sturen we ze verder bij. Waar gaan we die sociale verkavelingen mogelijk maken ? Liefst door in te breiden : de gaten in de bestaande kernen opvullen. Al houden we er wel rekening mee dat ook dorpskernen groen en open ruimte nodig hebben om te kunnen ademen. Eventueel gaan we voorzichtig naar de woonuitbreidingsgebieden kijken. Als het niet anders kan. En dan nog moeten we kiezen voor de gebieden die het dichtst bij de woonkernen aansluiten. Liefst slaan we twee vliegen in één klap : om Horendonk leefbaar te houden, zou een sociale verkaveling niet slecht zijn. In Hoek wordt dat moeilijker, maar hopelijk kunnen we daar met kleine projecten iets doen. Heel veel woningen moeten er daar toch niet bijkomen : Hoek moet vooral zichzelf kunnen blijven. Gaan we dan helemaal geen sociale woningen meer bouwen ? Toch wel, maar enkel voor specifieke doelgroepen. Seniorenflats of woningen voor mensen met een handicap. We maken ook werk van een project voor begeleid wonen. We denken aan kangoeroewoningen. Maar we blijven altijd voorzichtig. Het hele project op de voormalige Ipsamgronden, tussen Guido Gezellelaan en Rodenbachlaan, willen we daarom eerst nog eens grondig tegen het licht houden. We moeten er zeker van zijn dat de Essenaren er beter van worden, niet de projectontwikkelaar. Hetzelfde geldt voor de plannen aan Lonka. Sociaal Verhuurkantoor versterken Als we dit soort bouwprojecten zelf realiseren, houden we ook zelf de uitvoering en de prijszetting in de hand. Dat is vaak wel zo verstandig. Zo kunnen we er voor zorgen dat we ze altijd aan kostprijs verhuren. Niet meer, maar ook niet minder. Wie dat niet kan betalen, kan natuurlijk wel bij ons OCMW aankloppen. Daar zijn we voor ! We kunnen niet alles zelf bouwen of kopen. Daarom werd er de voorbije jaren een Sociaal Verhuurkantoor (SVK) opgezet. Dat beheert heel wat woningen, die het zelf huurt van de gemeente of op de privémarkt, en dan aan sociale voorwaarden doorverhuurt. Dat is de goede manier om wie het financieel moeilijk heeft te helpen op de woonmarkt. Daar gaan we mee door. We gaan het zelfs aanmoedigen om woningen via het SVK te verhuren. Bovendien gaan we de begeleiding van de SVK-huurders verder versterken. Een woning aanbieden is één ding, maar soms is "helpen wonen" ook nodig. Dat vermindert bovendien het risico op overlast. De voorbije jaren werd ook Huize Calmeyn actief, het project voor tijdelijk wonen in de voormalige gebouwen van RVT Sint-Michaël. Een mooi sluitstuk van het woonbeleid. Al is het natuurlijk niet de bedoeling dat mensen er voor lange tijd gaan wonen. Calmeyn moet een tijdelijke opvang blijven. En we willen ook daar de begeleiding versterken. Zonder betuttelend te worden, natuurlijk. Maar we laten mensen nu eenmaal niet graag te veel aan hun lot over. Verder naar het weekendzonebeleid - - - Terug naar de index van Werk II
|
|||