Op 13 oktober was het duidelijk dat we met N-VA/PLE aan zet waren. Er zijn gesprekken met alle partijen gevoerd, en vorige week heeft dat geleid tot de afspraak met Vooruit om de komende zes jaar samen Essen te besturen. Ik ga niet verbergen dat ik erg tevreden ben met die keuze, het was de uitkomst waar ik vooraf op had gehoopt. Wat niet wegneemt dat ik het goed vind dat we een coalitie met cd&v ook een eerlijke kans hebben gegeven, en dat ik de constructieve opstelling van die partij bij de besprekingen waardeer. Maar een meerderheid van N-VA/PLE en Vooruit was om veel redenen logischer en kwam dus ook uit de bus.

Daarna moesten binnen N-VA/PLE de rollen worden verdeeld. Nogal wat mensen spraken mij aan met de hoop dat ik dan schepen dan zou worden. Met dank aan iedereen voor het vertrouwen. Ik heb nooit geantwoord, omdat ik het proces niet wilde verstoren. Maar ik wil er wel duidelijk over zijn : ik heb me geen kandidaat gesteld voor een schepenambt. Daar zijn veel redenen voor. Eén van de belangrijkste is dat we binnen N-VA/PLE terecht hebben afgesproken dat schepenen halftijds beschikbaar moeten zijn voor hun mandaat. Ik kan op dit moment mijn professionele loopbaan daar niet naar herschikken. Maar er zijn nog redenen voor. Het belangrijkste mandaat in de gemeente is dat van gemeenteraadslid. Het is de enige opdracht die rechtstreeks van de kiezer komt. Ik heb de gemeenteraad ook nooit beschouwd als “wachtkamer voor het schepencollege” – zoals het parlement ook niet de wachtkamer voor de regering mag zijn. Ik ben er dan ook trots op dat ik opnieuw de grootste fractie in de gemeenteraad mag voorzitten. Ik ben ook blij dat Dirk Smout die raad gaat voorzitten, als één van de meest ervaren raadsleden, en als iemand die ook niet van het belang van de gemeenteraad moet worden overtuigd.

Natuurlijk ben ik ook heel blij met de nieuwe burgemeester onze nieuwe schepenen, en trots dat ik hen mee op weg heb geholpen in de Essense gemeentepolitiek en hen mee heb ondersteund. Met Geert Vandekeybus, Robin Jacobs, Joris Brosens en Katrien Somers -en ook de twee Vooruitschepenen- gaat het nieuwe college heel hard aanvoelen als “mijn college”. Dat betekent ook wel dat ik er grote verwachtingen van heb, natuurlijk. Maar ik heb er vertrouwen in dat ze dat goed gaan doen.