Tom Bevers

Al wie in de zomermaanden over een “tweede golf” van coronagevallen sprak, blijkt achteraf gezien niet erg goed in het inschatten van het weer op zee. De tweede golf is nu, en ze dreigt zwaarder toe te slaan dan de eerste golf. De nieuwe golf slaat overal toe, maar ons land blijkt opnieuw zwaarder getroffen dan alle andere EU-landen. En waar we daar bij de eerste golf nog een redelijke uitleg voor hadden (de krokusvakantie viel erg slecht, we testten veel en telden nauwgezet), zie ik die nu eigenlijk niet. Het verschil zit dus in het beleid, en in ons eigen gedrag. Zoals ik in mijn vorige post al schreef zijn het moeilijke tijden voor wie gelooft in verantwoordelijke burgers. Ik zag dit weekend op de trein een groepje van een achttal twintigers/dertigers die het niet erg nauw namen met de maskerplicht en de afstandsregels. En zo kan iedereen wel voorbeelden geven. Ik wil die mensen geen steen toewerpen, want ik ken natuurlijk hun achtergrond niet. Maar eigenlijk is dat ook een probleem : dat we zo weinig stenen durven werpen. Mensen aanspreken om (waarschijnlijk) asociaal gedrag blijkt erg moeilijk.

Toch gaat het niet op om alle verantwoordelijkheid op “de burger” af te schuiven. De beleidsverantwoordelijken wisten dat er een nieuwe golf aankwam. Ze hadden veel kunnen leren uit de eerste golf. Ze wisten natuurlijk ook dat er geen enorm draagvlak zou zijn voor onmiddellijke nieuwe strenge maatregelen, maar ze hadden dat wel kunnen creëren. Bovendien is het draagvlakargument ook niet alleen zaligmakend : wie verantwoordelijkheid heeft, moet uiteindelijk vooral doen wat er moet gebeuren, en dat dan zo goed mogelijk uitleggen. Dat er in dit land nog maatregelen versoepeld zijn terwijl het aantal gevallen terug sterk toenam, is daarom onbegrijpelijk.

De algemene mondmaskerplicht in Brussel, om een voorbeeld te nemen waar ik zelf regelmatig mee wordt geconfronteerd, is ingevoerd op een ogenblik dat die wellicht niet nodig was, versoepeld op een ogenblik dat ze toch wel nuttig ging en terug ingevoerd wanneer het wellicht te laat was. Het is voorspelbaar dat burgers daar dan verward op reageren. Neem daarbij dat er in Brussel sowieso geen regels worden gehandhaafd, en je krijgt mensen die denken dat de maatregelen er zijn voor iedereen behalve voor henzelf, of dat ze willekeurig en zinloos zijn, mensen die oprecht niet meer weten hoe erg de situatie op dit moment is en eigenlijk niet meer reageren op beleidsveranderingen en tenslotte mensen die even oprecht gewoon niet meer op de hoogte zijn van de maatregelen zelf.

Wie is daar schuldig aan ? Iedereen met enig gezag die geprobeerd heeft om de ernst van de situatie te verdoezelen. Dat geldt niet voor wetenschappers die oprecht zijn blijven discussiëren over de feiten (hoe raken mensen besmet, wat zijn de gevolgen…), of voor wie geprobeerd heeft mee na te denken over de beste aanpak of een zinvol evenwicht. Maar te veel mensen naar wie al dan niet terecht werd geluisterd -ook in de media- hebben een sfeer gecreëerd waarbij de indruk werd gewekt dat er hoogstens een nieuw “golfje” aankwam en dat al te doortastende maatregelen uit den boze waren. Uiteraard komt professor Lieven Annemans daarbij prominent in beeld. Neem daar dan degenen bij die een groot belang hebben bij het niet nemen van bepaalde maatregelen (en voor velen daarvan heb ik een groot begrip), zij die graag de populist uithangen en de complotdenkers en je creëert een gevaarlijke cocktail.

Maar de beleidsverantwoordelijken moesten daar niet naar luisteren, en hebben dat toch gedaan, waardoor ze opnieuw minstens een paar weken te laat hebben ingegrepen. Ik kan daarom niet anders dan een “j’accuse” uitspreken over de autoriteiten die hun positie niet hebben gebruikt om te doen wat moest gebeuren. Ik wil daarbij niet oordelen over de overheden die op mij geen rechtstreekse impact hadden, de lokale overheden buiten Essen en Brussel zijn dan. De lokale verantwoordelijken in Essen wil ik bovendien vrijpleiten : de burgemeester heeft consequent uitgevoerd wat er moest gebeuren en wat mij betreft heeft ook provinciegouverneur Berx gedaan wat ze moest doen. En de nieuwe federale regering wil ik het voordeel van de twijfel geven. Maar verder zie ik weinig meer ruimte voor een pleidooi dan wat verzachtende omstandigheden.

Ik heb in de vorige post geschreven dat ik bang ben voor dit virus. Ik heb dan ook geprobeerd me zo strikt mogelijk aan alle maatregelen te houden. Mocht mijn naasten of mijzelf toch iets overkomen, dan beschouw ik dat dan ook niet als mijn eigen schuld, noch als pure pech, maar ook als het gevolg van een falend beleid. Die conclusies zou ik in het voorjaar niet getrokken hebben. Nu wel, en dat doet eerlijk gezegd pijn.

Op de gemeenteraad van vanavond stond het volgende voorstel op de agenda, geagendeerd door het Vlaams Belang :

Opschorten GAS boetes met betrekking tot coronabeperkende maatregelen.

Dankzij de info van de ervaren advocaat Reiner Fuelmich
Gelet op de bevindingen van vele wetenschappers waaronder John PA Loannidis, Michael Levitt, en Mike Yeadon is duidelijk dat de PCR-testen onbetrouwbaar zijn (94-98% onbetrouwbaar)
Hierdoor zijn de vrijheidsbeperkende maatregelen niet te verantwoorden en in strijd met de algemene rechten van de mens. Handelen als dusdanig zou als een misdaad tegen de mensheid beschouwd kunnen worden.
Als leden van de raad is het onze plicht om de rechtsstaat te vrijwaren. Ook op gemeentelijk vlak, in belang van onze burgers.

Voorsel

De raad geeft de opdracht aan het gemeentebestuur om per direct geen gas-boetes meer te innen die betrekking hebben op de corona-maatregelen

Patrick Van Ginneken

Bijlagen : een link naar dit filmpje en een uittreksel uit deze site

Ik ben daarover op de gemeenteraad vanavond tussengekomen, met een verkorte versie van de lange interventie die ik had voorbereid. Ik ga deze hieronder wel volledig weergeven.

Ik vind respect voor de gemeenteraad heel belangrijk. Ieder van ons moet zijn taak ernstig nemen, en elk voorstel dat hier voorligt moeten we op zijn waarde beoordelen. Dat moet wat mij betreft losstaan van de vraag van wie het voorstel komt of waarover het gaat.

Ik heb het voorstel dus goed gelezen en heb zelf geprobeerd om het te beoordelen. Op de sites waarnaar het voorstel verwijst wordt vaak ook opgeroepen om alles zélf te onderzoeken. Het vertrekpunt van het voorstel is dat de zogenaamde PCR-test volstrekt onbetrouwbaar is. Het voorstel verwijst daarvoor naar vier bronnen. In de eerste plaats professor Ioannis Ioannidis – en niet Loannidis zoals in het voorstel staat. Ik heb zijn paper voor de WHO waar zo vaak naar wordt verwezen dan zelf maar gelezen en daarin niets gevonden over de betrouwbaarheid van testen, integendeel : het gaat om een metastudie van papers die zicht net baseren op de resultaten van dat soort testen. Om zeker te zijn en niet het verwijt te krijgen dat ik niet grondig te werk ga, en omdat hij me van alle namen in het voorstel de meest betrouwbare bron leek, heb ik hem vervolgens gemaild. Ik kan hem dus citeren : “I think that PCR tests are highly reliable and very accurate in documenting the presence of SARS-CoV-2 genetic material, and thus they can be used reliably to document that someone has been exposed to SARS-CoV-2 and is carrying or has carried the virus at some point recently.” Dus : de testen zijn zeer geschikt om vast te stellen of iemand het virus heeft of recent heeft gehad. Hij vermeldt erbij dat de test uiteraard niet toelaat om vast te stellen of iemand ook echt ziektesymptomen gaat ontwikkelen, maar dat is hier het punt niet.

In de paper van Ioannidis staat overigens een verwachte mortaliteit ten gevolge van Corona voor België van 1% van het aantal besmettingen, dus 190 mensen als heel Essen besmet zou worden. Nu, in de mail die de indiener van het voorstel ons deze week gestuurd heeft, vermeldt hij een mortaliteit van 5% van het aantal besmettingen. In die mail wordt de besmettingsgraad weliswaar uiterst laag ingeschat, maar dat cijfer is een overduidelijk voorbeeld van de preventieparadox en van een slechte extrapolatie. Zoals iemand die elke dag een antimuggenspray gebruikt en daaruit na een jaar besluit dat muggen helemaal niet kunnen bijten.

Het voorstel verwijst dan naar de scheikundige Michael Levitt, vooral bekend van zijn voorspelling dat er in Israël hoogstens 10 mensen zouden sterven aan corona; het zijn er ondertussen jammer genoeg 200 keer meer. Maar ook hij heeft niets over die testen gezegd. Verder verwijst het voorstel naar Reiner Fuellmich – en in het kader van een grondig onderzoek kan ik melden dat ook zijn naam fout gespeld is in het voorstel. Dat is een Duitse advocaat, die inderdaad zaken heeft gezegd over de betrouwbaarheid van de testen, maar in alle eerlijkheid is een juristenopleiding daarvoor niet de best mogelijke basis. We vragen ook niet aan Marc Van Ranst om ons juridisch te adviseren over de concessie van de Hemelrijkhal.

Tenslotte verwijst het voorstel naar ene Dr Mike Yeadon, die zich wel over de testen heeft uitgesproken en inderdaad beweert dat ze niet betrouwbaar zijn, omdat ze veel valse positieven opleveren. Hij gaat daarbij wel uit van een scenario dat niet met de realiteit overeenstemt, namelijk dat de testen gebruikt worden om willekeurig na te gaan welk percentage van de hele bevolking besmet is, niet om te kijken of mensen met symptomen wel degelijk Covid hebben. Hij zegt letterlijk “The PCR test for the virus is good enough to confirm infection in someone with symptoms”. En zo worden ze gebruikt, nu meer dan ooit. Goed genoeg dus.

Daarbij zullen er inderdaad een aantal valse positieven en valse negatieven zijn, maar veel minder dan de man beweert, onder meer omdat er dus niet willekeurig wordt getest. En ook al zijn er foute resultaten, die nemen niet weg dat een stijging van het aantal positieve gevallen wel degelijk een stijging van het totaal aantal besmettingen vertegenwoordigt, want de test wordt niet minder betrouwbaar als je hem meer gebruikt. Bovendien liegt het aantal hospitalisaties uiteraard niet, en het aantal overlijdens nog veel minder. Yeadon beweert dat er geen tweede golf is, maar dat kan je vanzelfsprekend al lang niet meer hardmaken.

Op basis van duidelijk misleidende informatie om de betrouwbaarheid van de testen in vraagt te stellen, concludeert het voorstel vervolgens dat de maatregelen tegen het coronavirus in strijd zouden zijn met de mensenrechten. De logische sprong die daar gemaakt wordt is gigantisch, natuurlijk, maar om ons te helpen is er een link naar een filmpje van Fuellmich bijgevoegd. Dat filmpje duurt 49 minuten en heeft het wel over misdaden tegen de mensheid, maar het legt op geen enkel moment uit waarom dat concept hier van toepassing zal zijn. Nochtans is de definitie van misdaden tegen de mensheid wel duidelijk en die zit óók bij het voorstel, gekopieerd van de site van de Federale Overheidsdienst Justitie dan nog wel : het gaat om gewelddaden (bijvoorbeeld moord, martelen, verkrachting of seksueel geweld, verlaging tot slavernij) gepleegd in het kader van een veralgemeende of stelselmatige aanval op de burgerbevolking en met kennis van bedoelde aanval. Volkerenmoord, marteling, massaverkrachting of slavernij, dus, in mensentaal. Het soort misdaden waar de nazi-kopstukken in Nürnberg voor werden veroordeeld na de Tweede Wereldoorlog. Over welke maatregelen gaat dat dan ? De mondkapjes ? Het verbod om tussen middernacht en 5 uur op straat te komen ? De sluiting van de restaurants ? En die zouden dan van hetzelfde niveau zijn als massale marteling of slavernij, want daar gaat het hier over.

OK, je mag dat vinden. Maar zelfs Fuellmich maakt die vergelijking niet. Hij geeft wel aan dat sommige maatregelen mogelijk strijdig zijn met de Duitse grondwet. Als Duits advocaat kan hij dat wellicht weten. Maar in plaats van dan de conclusie te trekken om naar de Duitse rechtbank te trekken zegt hij dat dit te moeilijk is stelt hij voor om een class action lawsuit aan te spannen in de VS of Canada. Allemaal interessant, maar wie denkt dat de vrijheidsbeperkende maatregelen in het kader van corona in strijd zijn met onze wetgeving moet hier naar de rechtbank stappen in plaats van naar een filmpje te kijken over het boeiende verschil tussen civil law- en common law-rechtssystemen. En als onze rechtbanken de klacht afwijzen kan je naar het Internationaal Strafhof in Den Haag, dat al bewezen heeft dat het klachten over mensenrechtenschendingen ernstig neemt.

Het voorstel werkt samengevat dus als volgt : de PCR-testen zijn onbetrouwbaar en dus zijn de maatregelen die genomen worden gelijk te stellen aan volkerenmoord. Het besluit dat dan uit die analyse wordt getrokken is toch wel een beetje een sisser : een raadsbesluit dat Essen geen GAS-boetes meer zal innen voor het overtreden van de coronamaatregelen. Maar zoals elk raadslid weet hebben we sinds de invoering ervan die maatregelen nooit in het GAS-reglement ingeschreven. Dus het voorstel probeert om de wetenschappelijke consensus onderuit te halen en om misdaden tegen de mensheid aan te tonen, om dan voor te stellen dat we beslissen om iets niet meer te doen dat we nooit hebben gedaan.

Ik heb mijn taak gedaan, denk ik. Ik heb hier veel tijd in gestoken om het voorstel grondig op zijn waarde te beoordelen. Mijn besluit is dat dit voorstel zeer slecht onderbouwd is en op een onverantwoorde manier maatregelen in twijfel trekt die noodzakelijk zijn om onze gezondheid en onze maatschappij te beschermen. Om die reden vind ik het ook een heel gevaarlijk voorstel.

Ik maak me erg veel zorgen over de complottheorieën die over corona de ronde doen. In Zondag met Lubach wordt het verschijnsel uitgelegd, in dit fragment over de “fabeltjesfuik”. Dat dit soort verhalen ook voorstellen in de gemeenteraad inspireren is nog zorgwekkender. Ik weet dat proberen te antwoorden of te weerleggen wellicht niet helpt, maar dat is nu eenmaal het lot van wie in een democratie aan politiek doen : het debat aangaan, desnoods vergeefs. En ja, de weerlegging is altijd tien keer langer en veel saaier dan de eigenlijke bewering – al moet gezegd dat die Fuellmich ook niet kort van stof is. Dat is dan maar zo. Het gaat hier letterlijk over leven en dood. En ja, mijn reactie komt ook omdat ik persoonlijk bang ben van dit virus. En veel te veel mensen zie die zich niet aan de maatregelen houden, ook nu nog.

De voorbije maanden waren een beproeving voor wie zoals ik gelooft in een maatschappij van vrije en verantwoordelijke mensen. Omdat die vrijheid soms echt zwaar moest worden ingeperkt, maar ook omdat die verantwoordelijkheid veel te vaak bleek te ontbreken. Zoals de treinbegeleider het onlangs omriep “u bent allemaal volwassen mensen, dus zet niet snel uw mondmasker op als ik eraan kom” – maar in de praktijk zag ik vooral het omgekeerde. Toch kan ik niet anders dan blijven geloven. Er komen andere tijden, zoals Boudewijn De Groot zong. Omdat het moet.