We hebben deze voormiddag onze lijst ingediend.  Precies zoals we die enkele weken geleden hadden bekendgemaakt.  Dat klinkt evident, maar vraag dat dan eens aan de lokale partij(afdeling)en in Vlaanderen die de voorbije weken en dagen nog in extremis iemand van de lijst moesten halen.  Allemaal om bijzonder goede redenen.  Maar enig medelijden kan ik toch niet onderdrukken.  Een beetje met sommigen van de betrokken ex-kandidaten.  En vooral met hun partijcollega’s.  Zoals ik hier al eens herhaald heb (en wat de media al te graag vergeten) draait de lokale politiek voor een belangrijk stuk op vrijwillig engagement.  Op niet-professionelen die meewerken omdat ze geloven in hun gemeenschap, in de democratie, in de ideeën of de mensen waar ze mee achter staan.  Het zal je dan maar gebeuren dat je zo kort voor de verkiezingen iemand moet buitenzetten die in veel gevallen al even vrijwillig op de lijst staat en die -het weze desgevallend vanuit een verkeerde motivatie- zich wilde inzetten voor een verhaal.  Je zal maar de folder net “goed voor druk” hebben doorgestuurd of de affiches op de borden hebben geplakt.

Ik denk aan het werk dat het dan meebrengt om dat toch nog min of meer recht te zetten, en ook aan de kosten.  Die worden betaald met geld dat in de regel ook al niet als manna uit de lucht komt vallen, overigens, maar waar vaak door de mandatarissen en de (andere) vrijwilligers voor moet worden gewerkt.  Ik zou het niet graag meemaken, en wens het niemand toe.  Ik zag in de voorbije dagen een lokale folder van Défi, het voormalige FDF.  Van veel politieke sympathie voor hen moet ik niet meteen verdacht worden, maar toen ik bij de voorstelling van de lijst drie fotootjes van kandidaten zag ontbreken, dacht ik toch aan de arme vrouw of man die wellicht zo laat mogelijk en diep zuchtend heeft beslist om de folder dan toch maar te laten drukken zonder die foto’s.  Als ik dat al erg vind, wat moet het dan zijn om een foto af te drukken van iemand die uiteindelijk niet verkiesbaar is.

Gaat dit stukje daarmee over de rechtsextremisten van Schild en Vrienden ? Een beetje maar. Ik ben vooral blij dat ze nog redelijk op tijd ontmaskerd werden. Ik ga verder Joachim Pohlmann, de woordvoerder van N-VA-voorzitter De Wever citeren : “Klaarblijkelijk begrepen deze jongens niet wat de historische opdracht van de Volksunie en de N-VA is (…en…) dat ons Vlaanderen gebouwd is op de verlichtingswaarden en daarin voor extremisme geen plaats is; of het nu religieus of ideologisch is, van links of van rechts.”  En ja, ik heb medelijden met de N-VA-afdelingen op wiens lijsten ze stonden.  Maar niet meer of minder dan met de andere partijen die iets soortgelijks overkomt.  Ik moet er niet aan denken.