Op het verborgen strand
Het strand wit als een duif
Hadden wij ‘s middags dorst
Maar het water was brak

Boven op het gouden zand
Schreven wij haar naam
Heel mooi: de zeewind blies
En weg waren de letters

Met welke hartstocht, welke adem
Welke begeerten, welke drift
Leefden wij ons leven : vergissing !
En wij veranderden ons leven

G. Seferis – vertaling G. Demoen