De 26e Esak-quiz bleek niet de gemakkelijkste editie uit de geschiedenis. Met Carl had ik een afwisselend menu samengesteld, dat -zo bleek uit de reacties- door de regelmatige quizzers goed werd gesmaakt. Voor sommige gelegenheidsploegen, of teams voor wie vooral de gezelligheid hen naar quizzalen lokt, was wat opgediend werd misschien iets te pittig.

Het blijft een moeilijk evenwicht : de Esak-quiz trekt veel ploegen, en is tegelijk zowat de enige quiz waarvoor een aantal teams met iets meer quizambities naar Essen afzakken. Categorie 5 heet dat dan in het Vlaamse quizcircuit. Uit die “5” blijkt meteen dat er nog heel wat erger bestaat, al is het niveau van de deelnemers en niet dat van de vragen zelf daarvoor bepalend.

De quiz verliep bijzonder vlot, met weinig of geen betwistingen over de antwoorden (achteraf gezien vind ik er zélf wel één redelijk betwistbaar, trouwens). Al vond ik zelf dat de projector niet de beste was die we al gehad hebben, en voor een „multimedia”-quiz is dat wel cruciaal. De ronde waarbij met symbolen moest worden geantwoord was leuk om te maken, en in de goklust op de proef stellen door drie keer naar hetzelfde antwoord te vragen (de eer ging naar Pater Damiaan) vind ik een zeker sardonisch genoegen. Ik heb me dus alleszins geamuseerd, en hoop van de aanwezigen hetzelfde. Tot de volgende editie – al zijn Robin en ik het denkproces over de N-VA/PLE quiz al begonnen, want die komt eerst.