Een quiz op vrijdagavond, zo bijzonder is dat natuurlijk niet. Toch was gisteren wel een beetje speciaal. De “Armwoedequiz” van Welzijnsschakels/Welzijnszorg bleek namelijk geen gewone quiz. Dat was een beetje aangekondigd, maar toch ook weer niet helemaal. Hopelijk hebben zich er niet te veel “echte” quizploegen in verslikt.

Het opzet was dat de quiz vooral ging nagaan hoeveel de deelnemers kenden van de situatie waarin armen zich bevinden, en/of om hen terloops daar ook iets over bij te brengen. Geen slecht idee, al zou de quiztechnische uitwerking baat hebben gehad bij de samenwerking met een ervaren quizopsteller. Zonder het concept in gevaar te brengen had het quizplezier een stuk verhoogd kunnen worden. Af en toe waren de vragen ook te veel een referentie naar de eigen werking. Zo was er een tussenronde met de Welzijnszorgaffiches van de voorbije jaren waarop je dan het thema moest kleven. Net iets teveel van het goede, wellicht. Sommige vragen waren ook niet helemaal “waterdicht”. Ondubbelzinnige vragen stellen is zowat regel één bij het opstellen van een quiz, nochtans.

Dat doet uiteraard vooral niets af aan de vrijwillige inzet van de organisatoren. Leo van Gink en de ploeg van ’t Schakeltje zorgden voor een leuke avond – maar vooral hun niet-aflatende inzet voor mensen die het wat minder breed hebben verdient waardering. Dus vond ik het belangrijk om er gisteren bij te zijn.

De kennis die ik in een OCMW-carrière van vijf jaar bijeensprokkelde bleek zelden zo goed van pas te komen als gisteren. Gecombineerd met een beetje “gewone” quizkennis en wat inlevingsvermogen in het hoofd van iemand die een quiz opstelt maakte dat ik ons team iets kon bijbrengen. Dirk, Jerry en Bob konden dat ook – want ik weet dan wel wat een budgetmeter is, het verband tussen Watt en Ampère ontgaat me een beetje. En zo behaalden we de overwinning door net OCMW Kalmthout af te houden. Waarmee N-VA/PLE zichzelf op grond van de inleiding van de organisatie mag beschouwen als de organisatie in Essen en omstreden die de armoedeproblematiek het best kent. Dat lijkt me een zeer overdreven claim, die ik zelf nooit zou durven maken. Maar als een ander het zegt…

Hopelijk kon het toch wat “zuil”-gerichte gezelschap het waarderen dat net wij met de eerste prijs wegliepen, al twijfel ik niet aan hun sportiviteit. Dat Leo die prijs aan Dirk mocht overhandigen gaf tenslotte een KSA-tintje aan de avond. Heijochei, zou ik zo zeggen.