Na dag één van het meerjarenplandebat liggen de kaarten op tafel. Gaston deed een moedige poging om een wervend verhaal te vinden in wat in essentie neerkomt op een verkrampte poging om de Essense belastingbetaler te laten opdraaien voor een bestuursapparaat dat niet in staat is zichzelf in vraag te stellen. Maar in de beperkte beleidsmarge die daartussen ontstaat zit wellicht net genoeg lekkers, feestelijk verpakt in vage vrome voornemens, om de eigen achterban tevreden te stellen.

Of toch het CD&V-smaldeel ervan. Ik blijf het namelijk vreemd vinden dat de ook sp.a zich in het beleid van deze legislatuur kan herkennen. Toen we vernamen dat de opmaak van het meerjarenplan niet eenvoudig verliep, dacht ik eerst dat het eraan lag dat Helmut en C° probeerden om de onevenwichten in het bestuursakkoord te corrigeren. Ik vermoed nu dat het vooral het ambtenarenapparaat was dat zich met succes tegen hervormingen buiten de eigen comfortzone verzette.

De sp.a schoot namelijk nog een paar kroonjuwelen in bij de hele operatie. De Kobiecheques sneuvelden, en -minder opvallend- ook de hele idee van een gemeentelijke grondbank stierf een stille dood. Op het vlak van cultuurbeleid krijgt Essen maar heel weinig perspectief : voor wie ruimte zoekt om iets te organiseren zal het nog zes jaar behelpen blijven. Kiezen tussen klapstoel en Kadans, bijvoorbeeld. Aan het landelijk karakter van de gemeente wordt vooral lippendienst bewezen, maar het cruciale instrument daarvoor, de opmaak van het nieuwe ruimtelijk structuurplan, zit veilig in CD&V-handen. Niet toevallig dat deze bevoegdheid de sp.a niet meer werd gegund.

Fractieleider Arno gaf op één punt wat meer tegengas gisteren. Zoals ik vond ook hij het meerjarenplan van het Centraal Kerkbestuur, zeg maar de zes parochies van onze gemeente, en iets te mager beestje. Het moet inderdaad in het Volkshuis moeilijk zijn om te verkopen dat het Essense gemeentebestuur in de 21e eeuw zes kerken moet financieren, maar zich geen zwembad meer kan permitteren. Hopelijk wordt hij minstens op dit punt straks niet ook nog eens met een kluitje in het riet gestuurd.

Tenslotte kan ik me alleen nog aansluiten bij de Freudiaanse wens van CD&V-collega Gert : het zou inderdaad beter zijn als N-VA/PLE in de meerderheid zou zitten. Als hij dat echt wil – en nog één collega weet te overtuigen – dan kan dat alsnog geregeld worden. We beginnen meteen aan een nieuw meerjarenplan.