Op de gemeenteraad gisteren kreeg Robin Jacobs een mooi compliment van onze burgemeester : hij stelt te moeilijke vragen. Die lagen nochtans voor de hand. De voetbalploegen blijken ontevreden over het maaien van hun velden, zodat het mij normaal lijkt dat de vraag komt of daarop toezicht wordt uitgeoefend. De provincie wil de feestbussen met eindejaar afschaffen. Dan wil ik ook wel weten of het gemeentebestuur al aan een alternatief heeft gedacht. En vooral : als de inspectie Volksgezondheid schrijft dat we misschien beter het gemeentelijk zwembad sluiten (of fors moeten investeren) dan ben ik zeer benieuwd naar de visie van het schepencollege. We kunnen al die vragen ook perfect agenderen, maar het lijken me drie dossiers waar een schepen die haar of zijn taak ter harte neemt ook meteen op kan antwoorden.

Als er een antwoord is natuurlijk. Met name voor wat het zwembad betreft, maak ik me daar met Robin wel zorgen over. Het investeringsplan dat het gemeentebestuur heeft ingestuurd gaat niet op de grootste problemen in. Ik heb de stellige indruk dat het college “De Vennen” heeft opgegeven. Niet zo verwonderlijk, want het is al jaren duidelijk dat het bad geen decennia meer zal meegaan, en dat investeringen dreigen “kosten op het sterfhuis” te worden. Maar de meerderheidspartijen hebben wel alle waarschuwingen in de wind geslagen. Toen we herhaaldelijk vroegen om het denkproces over het zwembad tegelijk aan te pakken met de visievorming op de nieuwe sporthal, werd ons gezegd dat we veel te vroeg waren. Nochtans zou een combinatie sporthal-zwembad niet alleen bij de bouw voor synergie hebben gezorgd, het zou vooral de uitbating interessanter hebben gemaakt. In 2009 schreven we in een folder dit : “Dat is
toch veel wijzer dan nu een sporthal bouwen en binnen vijf jaar vaststellen dat er ook een nieuw zwembad nodig is? Dan kost het allemaal véél meer geld. Laat de ondernemers, die zich kandidaat gesteld hebben om de nieuwe sporthal te bouwen, eens nakijken of het voor hen én voor Essen niet beter is om nu meteen ook aan de zwemmers te denken.” We hebben natuurlijk ongelijk gekregen. We zijn maar vier jaar verder, géén vijf ! Maar toen was er nog tijd genoeg voor “reflectie”, zo stond het in het sportbeleidsplan.

De hal is een dik jaar open, en de uitbating blijkt ondertussen zeer problematisch. En het zwembad dreigt dicht te moeten… En toen wij bij de verkiezingen suggereerden om samen met Kalmthout een nieuw bad te bouwen, bijvoorbeeld in Nieuwmoer, kregen we ook lik op stuk. Brigitte Quick beloofde een bad in Essen, niet in Nieuwmoer. Niet verstandig volgens mij, want een zwembad voor één gemeente, niet gecombineerd met andere sportinfrastructuur, is financieel wellicht niet haalbaar. Maar belofte maakt schuld.

Moeilijke vragen ? Misschien. Al vrees ik dat er in dit dossier nog gaan volgen !