Ludo Boden, oud-voorzitter van het Essense OCMW en oud-schepen is overleden. Ik leerde hem kennen als schepen van financiën in de legislatuur 1994-2000, toen we met de VU deel uitmaakten van de meerderheid. Eerlijk gezegd kon ik moeilijk hoogte van hem krijgen. Mij inzicht verschaffen in de gemeentefinanciën was alleszins niet zijn eerste doelstelling. Dat heb ik dan maar zelf uitgezocht. Vanaf een bepaald moment begreep hij volgens mij wel dat ik minstens een deel van het verhaal door had. Maar van zijn gezicht viel nooit zoveel af te lezen.

Eigenlijk heb ik hem vooral in de legislatuur daarna leren waarderen. Hij was geen schepen meer, en verliet na een tijd ook de CD&V-fractie. Hij ging niet echt oppositie voeren. Meestal stemde hij stilzwijgend met de meerderheid mee. Maar als hij wél tegen was, dan kon hij met één vernietigende zin veel meer schade aanrichten dan de hele “echte” oppositie samen. Bovendien zag hij in die zes jaar ook de verhaalbelasting verdwijnen, waartegen hij altijd wad opgekomen.

In 2006 deed hij niet meer mee aan de verkiezingen. Maar ik werd verkozen, en enkele keren kruisten de dossiers die hij opvolgde die waarmee ik bezig was. En zo mocht ik in enkele contacten een geëngageerd man met een grote kennis ontmoeten, die hij onder meer als voorzitter van de Wildertse kerkfabriek en het centraal kerkbestuur nuttig gebruikte. En die in zijn contacten met het lokale bestuur virtuoos de kunst van het slaan en het zalven bleef beheersen.

Ludo was een politicus uit een vorige generatie. Een product van de verzuiling, en van een dorpspolitiek die de mijne niet is. Maar hij was vooral een goed mens. En hij volgde de Essense politiek nog van nabij, zodat hij dit oordeel wellicht had kunnen waarderen : nu ik de gemeentefinanciën wat langer en intenser heb gevolgd, ben ik tot het besluit gekomen dat hij de Essense kas relatief goed beheerde. Niet roekeloos, maar ook niet te voorzichtig.

Essen, en zijn Wildert, zullen hem missen.