Ik heb de diplomatie verlaten. Neen, niet dat ik me plots minder (of meer) diplomatisch ga uitdrukken. Maar de voorbije zestien maanden had ik een @diplobel.fed.be-mailadres, en kon me dus een beetje “diplomaat” noemen. Al blijft die term eigenlijk voorbehouden voor de collega’s van Buitenlandse Zaken met een “echte” diplomatieke carrière, mijn halftijdse detachering naar de Permanente Vertegenwoordiging van ons land bij de Europese Unie maakte van mij toch min of meer een deel van dat korps.

Het heeft me in elk geval de kans gegeven om er wat meer een zicht van binnenuit op te krijgen. In de eerste plaats dan op de werking van onze eigen PV, maar het toeval heeft ook gewild dat ik er relatief veel contact met ambassades elders heb gehad. Omdat we in het kader van de EU werken, kon ik ook vergelijken met de andere Lidstaten. Ik vond het een bijzonder leerzame ervaring, zoals ik deze morgen ook tegen de collega’s, de sociale attachés van de 26 overige EU-Lidstaten, heb gezegd. Omdat de instellingen van de Raad in een moeilijke setting met veel institutionele evenwichten degelijk werk afleveren. Omdat het boeiend om te zien is hoe besluitvorming met unanimiteit of met gekwalificeerde meerderheden werkt – en soms uiteraard ook niet werkt. En ook omdat ons land daar ondanks een zo mogelijk nog ingewikkelder binnenlands institutioneel kader niet uit de toon valt – ook al halen we niet het niveau van bijvoorbeeld de zeer geoliede Britse diplomatieke “machine”. Ik heb er veel waardering voor het professionalisme, de creativiteit en het improvisatietalent van mijn (nu ex-)collega’s aan overgehouden. En hoewel een blik in de interne keuken altijd maakt dat je ook al eens ziet wanneer het potje overkookt, ik ben er desondanks nog meer overtuigd geraakt van de meerwaarde die de EU voor haar burgers heeft.

Mijn EMCO-taak kan ik niet combineren met een opdracht binnen de PV. Dat verlost me meteen ook van de nadelen, zoals de soms moeilijke agenda en beperkte eigen inbreng in sommige standpunten die er ingenomen worden. Toch ga ik mijn bureau in de Wetstraat een beetje missen. Wat ik eerlijk gezegd niet had verwacht toen ik er begon.