In de trein drong het tot me door : ik kan me nergens meer “voorzitter” van noemen. Ik moest het even grondig checken in mijn hoofd, maar het bleek te kloppen. Wat telwerk leerde dat het bijna twintig jaar geleden was, van toen in augustus 1993 KSJ Essen mij als nieuwe bondsleider aanduidde. Bovendien wordt het een toestand van heel korte duur : vrijdag neem ik een nieuw voorzitterschap op.

In die voorbije twintig jaar mocht ik vaker wel dan niet zelfs een meervoudige voorzitterstitel dragen. Van besturen, raden, commissies, staven of werkgroepen. In mijn vrije tijd, maar de vorige drie jaar ook professioneel. En altijd, nu ik erover nadenk, zonder dat er bij enige verkiezing ooit een tegenkandidaat was. Dat maakt het natuurlijk eenvoudig.

Maar vorige week heb ik afscheid genomen van “mijn” EMCO-Indicatorengroep. Mijn Poolse collega -die nog enkele jaren vóór mij in die groep kwam- stelde me de juiste vraag : “Je doet deze groep heel graag, waarom ga je dan weg ?”. Wel, om een andere uitdaging aan te nemen. Dat wist ze, maar ze besefte wellicht dat desondanks het afscheid niet zo evident was.

Dat was het ook gisterenavond niet. In 1995 werd ik afdelingsvoorzitter van de Essense VU, die in 2001 naadloos overging in het Project Leefbaar Essen, eerst als werknaam, later als de partij PLE. Waarvan ik me dus sindsdien stichter-voorzitter mocht noemen, président-fondateur. Achttien jaar leek me genoeg. Zodat ik één uurtje na Beatrix voor velen even onverwacht mocht aankondigen dat ik de fakkel doorgeef. Aan Geert. Die door onze ledenvergadering unaniem werd verkozen.

Achttien jaar is lang. Drie legislaturen, waarbij het politieke landschap op alle niveaus werd dooreengeschud. In 1995 was Herman Suykerbuyk burgemeester, Bert Anciaux voorzitter van de nationale VU, en Bart De Wever een beginnend assistent aan de universiteit. De twee jongste Essense raadsleden, die de briefjes mochten ophalen, waren Dirk Konings en Dirk Smout.

De tijden veranderden, en PLE veroverde daarbij een redelijk unieke plaats. Op de lijst van genodigden voor onze ledenvergadering stonden negen gemeente- en OCMW-raadsleden (om het voor de tegenstander die graag telt te bemoeilijken, wijs ik erop dat binnen N-VA/PLE het dubbel lidmaatschap niet zo uitzonderlijk is). Ergens moet ik toch íets juist hebben gedaan – al is het soms ook de kunst om op het goede moment op de goede plaats te zijn, natuurlijk.

Geert zal zijn nieuwe mandaat ongetwijfeld op een andere manier invullen. Het is natuurlijk ook de bedoeling om het PLE-verhaal te vervolledigen met nieuwe strategische en inhoudelijke inzichten. Maar wie de gelegenheid ziet om te proberen N-VA/PLE uiteen te spelen, kan zich de moeite beter besparen. En wie denkt dat ik het wat rustiger aan ga doen, vergist zich al evenzeer. Straks gemeenteraad. Ik heb er al zin in…