Tom Bevers

Zestig jaar Natuurpunt Noorderkempen. Dat verdient een feestje. Samen met Dirk en Guy gebruikte ik gisteren mijn lidkaart om erbij te zijn. In de eerste plaats om mjn waardering uit te drukken voor het werk dat de vereniging doet. En ook gewoon voor de gezelligheid, natuurlijk. Bovendien is een wandeling door de Kalmthoutse Heide altijd de moeite – het was de eerste keer na de grote heidebrand van vorig jaar dat ik er kwam – en zeker als ze wordt geleid door iemand die de weg weet.

Joris Pinseel presenteerde de geschiedenis van Natuurpunt Noorderkempen, die overigens ook in De Spycker van dit en volgend jaar te lezen staat. Met enkele unieke foto’s. In aanwezigheid van zowaar één van de stichters die in 1952 De Wielewaal Essen-Kalmthout oprichtten, de voorloper van de Natuurpuntafdeling. Ze werden wellicht bekeken als “vreemde vogels”, maar ze gaven blijk van een vooruitziende blik waar je alleen maar bewondering voor kan hebben, de stichters van toen.

De namen van wat er in de heide groeit en bloeit onthoud ik niet. Ik herken wat er boven ons vliegt of op de armen kriebelt nauwelijks. Maar ik kan er wel van genieten om door de groene weiden, bossen en velden te wandelen. En ik besef héél goed hoe belangrijk die zijn voor ons. Zeker in een gemeente als Essen. De natuur versterken en de open ruimte behouden is niet voor niets één van de speerpunten van onze campagne. Toen onze kandidaten mochten aangeven welke drie programmapunten ze het belangrijkst vonden, kwam het ook bij heel veel mensen terug. Wij gaan met de “groenste” lijst naar 14 oktober.

Maar de politiek kan niet alles. De rol van een vereniging als Natuurpunt is onvervangbaar. Ook de komende 60 jaar !

Horendonk kent wel iets van feestvieren. De Kermis komt stilaan in zicht, en gisteren ging op Over d’Aa de jaarlijkse rommelmarkt door. Met muziek, een hapje en een drankje, zoals dat hoort.

De leukste stand ? Neen, sorry collega’s, niet die met de {oranje kérrevén}. Wel die ernaast : die van de Pompoenfeesten – al is die vrucht natuurlijk ook oranje. Omdat pompoenbier verrassend lekker is – hopelijk telt een compliment van een weinig-bierdrinker ook mee. Omdat de nieuwe pompoenpralines heel geslaagd zijn. Maar vooral omdat twee Essense wijken op deze manier heel mooi de hand reiken aan elkaar.

Als we Essen leefbaar willen houden, dan moeten we het eigen karakter van elk dorp en elke wijk respecteren en versterken. Dan mag het hier geen volgebouwde betonnen eenheidsworst worden. Daarvoor helpt het als we elkaars tradities promoten, elkaars dorpsleven versterken.

Dat hebben ze in Horendonk en Wildert blijkbaar goed begrepen. En ik pak het mee naar het Heuvelplein. Het idee, bedoel ik. De pralines ? Die gaan naar nog een andere wijk met een eigen karakter. Naar Hoek. Een kwestie van ook bij mijn ouders op een goed blaadje te blijven staan in deze drukke verkiezingstijden…

De 40e Ronde van Essen ligt weer achter ons. Met 276 meelopende kinderen en en jongeren en 21 inschrijvingen in de papa- en de mamareeks werd het een heel succesvolle week.

De viering van de 40e editie was ook geslaagd. Als ik meer tijd zou hebben gehad, had ik wel willen proberen er nog meer van te maken : een beter gestoffeerde tentoonstelling, een jubileumboekje met ook enkele interviews, een update van ons eeuwigdurend klassement… Ik zou dat natuurlijk kunnen beloven voor binnen tien jaar, maar als ik van u was dan zou ik geen lange termijnbeloftes geloven van mensen die op de verkiezingslijsten staan.

Ondertussen ben ik vooral iedereen heel dankbaar die van de 40-activiteiten mee een succes maakte, maar zeker ook de medewerkers van de Ronde zélf. Het blijft echt een niet te onderschatten opgave om elke dag weer ergens van nul te beginnen en het hele “circus” op poten te zetten, om er dan ’s avonds nog de verslaggeving van te verzorgen ook. Als er dan per ongeluk eens een reeks vergeten wordt in het boekje, dan maak ik met plezier “bladzijde 14 1/2” !