Een gemeenteraad van minder dan een uur. Met voorafgaande tussenkomsten van het ACW en Essen en de Derde Wereld inbegrepen. Daarna leek het heel sterk op de “Prime Ministers Questions” in het Britse Lagerhuis, met inbegrip van het tweepartijenstelsel (van N-VA/PLE en CD&V in dit geval). Wij stelden de vragen, de burgemeester antwoordde, de meerderheidspartij keek zwijgend en grommend toe.

De rondvraag begon bij mij, ik stelde drie vragen en Gaston vroeg zich al vertwijfeld af -om kwart voor negen- of we zo gingen verder gaan. Terwijl onze vragen heel voorspelbaar waren. Beslissingen die de raad goedkeurde of die door het college werden aangekondigd : hoe ver staat het ermee ? Logisch dat je dat net voor de verkiezingen vraagt. Zeker als besluiten in 2008 worden genomen, en in 2012 nog niet uitgevoerd zijn. Tot mijn verbazing verwees hij enkele keren naar een schriftelijk antwoord. Dat kan ik begrijpen in technische kwesties, maar dat een college niet weet wat het heeft gedaan met een raadsbesluit, vind ik eigenlijk onaanvaardbaar.

Maar Gaston antwoordde nog toch nog íets, waarvoor dank. De sp.a bestond alweer niet in deze raad. Ook niet toen het over verkeer ging. Over het sociaal woonbeleid, over de appartementering van Essen. Tot de meerderheid wil ik nog wel behoren, maar de “zwijgende meerderheid”, dat weiger ik pertinent.

Na onze twee voorstellen en tien vragen was de raad voorbij. Om negen uur. Ik hoop dat de kiezer minder zwijgzame en vooral meer kritische raadsleden naar het Heuvelplein stuurt. Zoals de vijf van onze fractie. Op lijst 2 staan er nóg wel wat waarvan ik zeker weet dat ze dat ook in zich hebben.