Thirtysomething
30. Voor mij ondertussen al weer enkele jaren geleden. Zo lang dat de KSJ-tieners die ik bij mijn afscheid onder mijn hoede had dit weekend hun 30-jarigenfeestje vierden. In Den Block, zoals dat hoort. De feestvierende vijf hebben een speciale betekenis voor mij, ook al omdat ik het groepje destijds opgeteld vijf jaar onder mijn hoede heb gehad. Of dat een verschil heeft gemaakt, weet ik niet. Maar het is leuk om te zien dat ze vijf heel verschillende maar elk voor zich boeiende wegen in hun leven hebben gekozen. Die voor twee van hen bovendien ook naar de (gemeente)politiek liepen. Zou dat dan toch…
Ik zet nog elke maand de Jodela, het maandblad van KSJ Essen online. Ik doe het niet elke keer open, maar af en toe natuurlijk wel. Hoewel het natuurlijk met zijn tijd is meegegaan, zijn zowel vormelijk als inhoudelijk de gelijkenissen met de eerder jaargangen van het blad dat in 1984 zijn huidige naam meekreeg opvallend.
Af en toe goed voor een vleugje onvermijdelijke nostalgie, maar vaker van bewondering voor elke nieuwe generatie die een eigen hoofdstuk schrijft in het verhaal van een jeugdbeweging. Zomaar een jeugdbeweging, die net als elke andere groep van Chiro, Scouts, KSJ-KSA-VKSJ of KLJ waardering verdient. En ook níet zomaar een jeugdbeweging, maar één met een eigen geluid en een eigen insteek : KSJ Heidebloempje Essen. In oktober stem ik met overtuiging voor Jasper, maar dat is sowieso een beetje een stem voor al wie weet welke zin er op “’t ligt tussen de zee en de heide, mijn land” volgt.