De eerste keer dat mijn (toenmalige en ook huidige) werkgever me naar het buitenland stuurde, leidde de weg naar Kopenhagen. Vandaag belandde ik opnieuw in de Deense hoofdstad, waar het weliswaar tien graden frisser is dan bij ons, maar die verder onder hetzelfde stralende zonnetje baadt. Zodat de terrasjes van Nyhavn helemaal vol zitten.

Dat ik van de steden in het Noorden houdt moet de lezers van deze stukjes (wie zijn ze, wat doen ze hier ?) al zijn opgevallen. Kopenhagen is daarop geen uitzondering : mooie gebouwen en nette straten met relaxte, vriendelijke mensen. En water dat de betovering van verre reizen in zich draagt – naar het Vinland van Leif Eriksson, die voor Columbus de overtocht waagde, bijvoorbeeld.

Het Deense EU-voorzitterschap, dat me hier bracht, is er inhoudelijk één van lopende zaken, zonder veel ambitie. Misschien heeft de EU dat ook wel even nodig. Bovendien lopen die zaken dan ook op zijn Scandinavisch netjes op rolletjes. Ik kom er de komende tijd nog terug, in Denemarken. Ik kijk er al naar uit.