Dit weekend werd in enkele kranten de vraag gesteld of CD&V gemist zou worden als de partij zou verdwijnen. Of het politieke landschap in het Vlaanderen van de 21e eeuw de christen-democratie nodig heeft, daar kan inderdaad aan getwijfeld worden. Maar persoonlijk zou ik de partij toch missen.

Wie moet er anders de problemen weg nuanceren, jaren laten roesten en tegelijk beweren dat ze zelf de enige zijn die ze kunnen oplossen ? Waar zouden we anders terechtkunnen voor de pareltjes van interne tegenspraak waar CD&V een patent op heeft.

Een schitterend voorbeeld bieden de laatste twee persberichten van onze eigen Essense oranje vrienden. Enerzijds is de klacht over de concessie van de sporthal ongelukkig en onterecht, al is ze door de gouverneur en de minister aanvaard*. Anderzijds is onze klacht over Essen Info ook ongelukkig en onterecht, want ze is door de gouverneur verworpen. Op vier dagen tijd 180° draaien, alleen maar om een andere partij in een slecht daglicht te kunnen stellen. Prachtig !

In het laatste persbericht stelt onze burgemeester ook nog : “De energie die (aan de klachten) besteed wordt kan beter gebruikt worden om dingen te doen waar de Essenaren écht belang bij hebben!”. Dezelfde dag dat het verschijnt krijgen we het bericht dat de gemeenteraad uitgesteld is. Omdat het college te weinig agendapunten heeft – wellicht omdat het te veel tijd steekt in persberichten om over de oppositie te klagen. En die mensen menen dat dus écht.

Neen, Rik Torfs heeft ongelijk. Een partij die zichzelf zo bloedernstig kan tegenspreken, die mag niet verdwijnen. Te vermakelijk. Ondertussen zullen wij een visie ontwikkelen en beleidsvoorstellen uitwerken. Deze legislatuur zitten we aan 108. Een ideale taakverdeling. Iedereen tevreden. Ja, toch ?

*Op die 100.000 EUR die ons in dat persbericht in de schoenen wordt geschoven, kom ik nog wel eens terug.