Commissie lokale economie. Mogelijk de laatste van deze legislatuur, zoals voorzitter Ludwig Caluwé bij de afsluiting vaststelde. Er stond weinig wereldschokkends op de agenda, al vind ik de jobbeurs die het gemeentebestuur op 18 april organiseert een heel goed initiatief. Maar het is een beetje de zwaluw die de lente niet aankondigt. Het Essense economiebeleid mist een visie, een richting. Er ontbreken doelstellingen, en het besef dat een gemeentebestuur veel meer instrumenten in handen heeft dan het zelf beseft om mee sturing te geven aan de sociaal-economische koers die Essen vaart.

Dat betekent niet dat er geen goede initiatieven worden genomen : de ambtenaar die de moeilijke taak heeft lokale economie met huisvesting te combineren heeft er best wel pit in gebracht.

Maar het kader, de richting ontbreken. Bij de nieuwe bedrijfsruimte op de voormalige site Beckers wordt dan ook vooral gekeken naar een zo snel mogelijke opvulling ervan -nadat er in de planningsfase ontzettend veel tijd verloren ging- en veel minder naar de meerwaarde die de nieuwe bedrijven voor Essen creëren. Wat voor bedrijvigheid willen we, waar en voor wie ? Dat is de vraag die eigenlijk onvoldoende gesteld wordt. Dat maakt een coherent beleid moeilijk.

En dan valt het aan de vraagzijde van de arbeidsmarkt (de werkgevers) al bij al nog mee met het gemeentebeleid. Een aanbodbeleid ontbreekt helemaal – behalve in het OCMW, overigens. Het gemeentebestuur kan veel meer doen om ervoor te zorgen dat de Essenaren voorbereid zijn op de arbeidsmarkt van morgen. Zo zouden de vormingsinitiatieven die er gelukkig zijn beter op elkaar afgestemd en gekaderd moeten worden, en aangevuld met opleidingen die de witte vlekken wegwerken. En er kan nog veel meer. Een goed lokaal economiebeleid is een kwestie van willen, en weten waar naartoe. Volgend jaar misschien…