We schrijven dag op dag 67 jaar na de bevrijding van Essen. Op 22 oktober 1944 namen Canadese troepen onze gemeente in. De Nazi-bezetting was voorbij. De oorlog nog niet, want de V-bommen hingen letterlijk en figuurlijk nog boven het hoofd van de Essenaren.

Yvan Janssens en Marc Van den Broek schreven een boek over de bevrijding van Kalmthout en Essen. Allebei zijn ze al jaren gepassioneerd met het oorlogsverleden in onze streek bezig, en ze zijn dan ook goed geplaatst om de nieuw beschikbare bronnen te verwerken tot een geheel. Het boek is het eerste uit wat een kleine reeks moet worden en werd in het gemeentehuis ingeleid door Frans Schrauwen en Bob Cools. Frans, die op het vlak van de Essene geschiedenis nauwelijks zijn gelijke kent, wist in zijn korte toelichting te verrassen met enkele onuitgegeven dagboekfragmenten uit de bevrijdingsdagen. Maar natuurlijk waren de talrijke aanwezigen vooral voor de Antwerpse ereburgemeester gekomen. Cools bleek nog steeds over de gave van het woord te beschikken, en kende het verhaal van de bevrijding van onze grensgemeenten bovendien erg goed. Hij kende de literatuur erover en sprak met een aantal hoofdpersonages. Bovenal was hij als kind getuige van de bevrijding, aangezien hij vlak bij Kalmthout woonde. Dat maakte er een bijzonder boeiende namiddag van.

Het Essense verhaal uit de Tweede Wereldoorlog is natuurlijk een stuk minder uniek dan het wedervaren van onze gemeente in 1914-1918. Maar zien hoe het kleine verhaal van de mensen van hier zo ingrijpend werd hertekend door de wereldbrand van toen doet nog altijd beseffen dat welvaart en democratie niet zomaar een vanzelfsprekend gegeven zijn. Daarom is het goed dat het verteld wordt, doorleefd maar met een objectieve blik. Ik ga het boek met veel interesse lezen.