De gemeenteraad van dinsdag duurde nauwelijks een uur. Dat gebeurt niet zo vaak in Essen, en op verschillende banken werd cynisch opgemerkt dat het “wel Kalmthout leek”. Maar zo onbeleefd mogen we natuurlijk niet zijn tegenover onze zuiderburen. De beperkte agenda is natuurlijk niet zo onlogisch : zowel de diensten als het schepencollege draaien tijdens de zomer niet op volle kracht, en dat is hen ook gegund. Bovendien is het logisch dat de raadsvoorzitter op N-VA/PLE rekent om de agenda aan te vullen : met een gemiddelde van meer dan twee initiatieven per raadszitting mag dat ook wel. Was het ook de vakantie (wij hebben daar ook af en toe recht op) of gewoon het toeval ? In elk geval vulden wij het lijstje met te bespreken punten ook niet aan.

Wat er wel op de agenda stond, was nochtans niet onbelangrijk. Het leende zich alleen niet tot veel discussie : over onderwerpen als de verbouwing van het gemeentehuis valt veel te zeggen, maar het is allemaal al eens gezegd. Gelukkig voelen we dan niet (altijd) de behoefte om in herhaling te vallen. Al begrijp ik dat het voor de (al dan niet toevallige) toehoorder een beetje vreemd kan overkomen, en de vraag kan oproepen of we voor dit soort zitting onze 150 EUR bruto wel waard zijn.

Ondanks de korte duur en de beperkte gespreksstof heb ik veel bijgeleerd, onder meer over de nieuwe sporthal en de bijhorende tennisvelden. De burger moet deze raad dan misschien maar als een investering in die van de volgende maanden zien. Ik ga er alvast aan werken om te zorgen dat ze rendeert !