De Hongaarse republiek draagt de vlag van het Europees Voorzitterschap, en zo zat ik de voorbije dagen in het altijd schitterende en deze keer ook zonnige Boedapest. Ik heb de uren vooral vergaderend doorgebracht (in een prachtige ruimte, maar galmend als een kerk en dus niet zo vergadervriendelijk), en bovendien heb ik hier al eens eerder de pracht van de stad bezongen. Dat ga ik dus niet doen. Ook over het voorzitterschap heb ik niet zoveel te zeggen : Hongarije wordt voor zijn “eerste keer” geconfronteerd met de Eurocrisis en alles wat daaruit voortvloeit. Niet meteen een cadeau. Op het domein dat ik goed ken (werkgelegenheid, dus) blijven de Hongaren overeind en vooralsnog blijven de grote lijnen van wat de vorige voorzitter (wij, in casu) op de rails zette overeind. Dat lijkt me al heel wat. En over de vraag of het zin heeft om zowat elk gerecht van paprika te voorzien en/of te roken ga ik ook niet uitweiden.

Wat blijft er dan over ? Ik ben voor het eerst in het bijzonder indrukwekkende Hongaarse parlement geweest. Waarin de kroonjuwelen een absolute ereplaats innemen, als min of meer hét symbool van de Hongaarse onafhankelijkheid.

Hongarije worstelt volgens mij iets harder dan de buren met het communistische verleden (er wordt veel sterker in termen van “bezetting”over gesproken, zelfs al hebben de Hongaren veel vroeger minstens een stukje vrijheid herwonnen). De juwelen van Sint-Stefanus vereenzelvigen het Hongarije van vandaag met het oude (grote) Hongaarse rijk. Ze identificeren de republiek met een positief beeld van de voormalige monarchie.

Het staat in de sterren geschreven dat op het grondgebied van wat vandaag België is ooit de republikeinse staatsvorm zal voorkomen (wat heb ik dat voorzichtig gezegd). Hoe zal er dan worden teruggekeken op de monarchie ? Wat zal er in de tand des tijds op een positieve manier overeind blijven ? De rol van Albert I in de Eerste Wereldoorlog, wellicht. De “goede mens” die Boudewijn was, mogelijk. En de “in een onmogelijke rol geduwde maar zich al bij al uit de slag trekkende en zich daarbij zelf gelukkig relativerende” huidige koning misschien ook (een voetnoot voor prins Karel kan er eventueel ook nog af, wegens geen echte fouten gemaakt). Zal dat opwegen tegen de misdaden van Leopold II in Kongo, de historische vergissingen van de koppige Leopold III… en de fratsen van de huidige koningskinderen (de grappige worden terecht uitvergroot door Walter Baele en C°, de minder leuke vergroten zichzelf wel uit) ? Alles hangt er natuurlijk vanaf wanneer en hoe de balans zal worden opgemaakt. Bij gebrek aan kroonjuwelen zullen de Belgische sowieso nooit een ereplaats verdienen in welk gebouw dan ook. Zou er iets anders inzitten ?