Essen als hoofdpunt van het nieuws. Het was even schrikken deze week. Een brandstichter heeft het op de auto’s in onze gemeente en omgeving gemunt (de dader wordt overigens pas een “pyromaan” als er een psychiatrisch probleem mee samengaat – ik zou dat woord dus voorlopig niet gebruiken, ook al omdat het minstens de suggestie bevat dat de betrokkene niet helemaal verantwoordelijk is voor de eigen daden).

Hoewel het uiteraard over een klein aantal auto’s gaat, op een totaal wagenpark van wellicht duizenden, begrijp ik de angst die bij veel Essenaren nu leeft. Enkele van de branden hadden bovendien naar huizen kunnen overslaan, en dan zouden de gevolgen misschien nier meer te overzien zijn geweest. Ik vind het daarom meer dan terecht dat er nu met man en macht gezocht wordt, al blijft het bizar om politiewagens door Essen te zien patrouilleren alsof het Parijs was.

Ik hoop alleen maar dat er ook andere opsporingsmethodes worden gebruikt (dat spreekt wellicht vanzelf) en dat die al sporen hebben opgeleverd (dat weet ik uiteraard niet). Hopen dat de brandstichter letterlijk op “heterdaad” wordt betrapt heeft toch wel iets van een speld in een hooiberg zoeken. Al moet uiteraard iedereen mee een oogje in het zeil proberen te houden en waakzaam blijven.

Ik vind overigens dat de burgemeester de toch niet zo evidente situatie goed aanpakt, en wens hem, de hulpdiensten en alle Essenaren de helderheid van geest toe om alles in het juiste perspectief te blijven zien.