Archief van
Maand: november 2010

Wat vader niet vertelde…

Wat vader niet vertelde…

Oud KSA-leider Pol Van Doren stootte enkele jaren geleden op de brieven die zijn vader als weggevoerd arbeider tijdens de Tweede Wereldoorlog uit Duitsland naar huis stuurde. Hij werkte ze uit tot een mooi boek, dat vanuit de persoonlijke geschiedenis van Ward de impact van de oorlog op een lokale dorpsgemeenschap belicht. In Horendonk en omgeving, maar ook in Duitsland. Of hoe gewone mensen zowel de geschiedenis ondergaan, als ze ook maken. Bij mij riep het de bedenking op dat toen in Duitsland voor heel veel mensen uit heel verschillende landen “Europa” gegroeid moet zijn. Ondanks de oorlog en het feit dat de Duitsers uiteraard de vijand waren, zijn er banden gegroeid en is er begrip ontstaan. Dat mensen van “Den Uil” er Russen en Polen tegenkwamen, heeft wellicht hun blik op de wereld meer verbreed dan we kunnen vermoeden.

De voorstelling in De Oude Pastorij trok veel volk, meer dan het gebouw (en de gebruikte geluidsinstallatie) aankon. Dat zal wel komen omdat de familie Van Doren heel diep in het Essense leven ingebed zit, maar ook de blijvende belangstelling voor de twee wereldoorlogen zit er ongetwijfeld mee tussen. Gelukkig worden ze niet vergeten, en menselijke verhalen zoals dat van Ward dragen daar even veel toe bij dan de indrukwekkende documentaires die Canvas of National Geographic uitzenden.

Er blijven gaten in dat verhaal van Ward, die Pol niet heeft kunnen dichten en die wel nooit meer gedicht zullen kunnen worden. Maar wat hij wel heeft gevonden levert een eenvoudig maar boeiend boek op. Een mooie aanwinst voor de bibliotheek van de Essense geschiedenis.

sp.antwoord

sp.antwoord

De sp.a heeft dan toch gereageerd op mijn mail. Ik kreeg dit antwoord :

Het is uiteraard niet de bedoeling van SP.A om rond dit thema een polemiek te starten (of misschien beter: de polemiek die er reeds is groter te maken). Het eerste doel dat wij met dit artikel trachten te bereiken is om de lezer van De Voorbode op de hoogte te houden van de stand van zaken rond de nieuwe sporthal. Het tweede doel is om het standpunt van SP.A te duiden in de discussie die er blijkbaar gerezen is tussen vooral CD&V en N-VA/PLE.

Om op je vraag te antwoorden: de reden waarom SP.A vindt dat N-VA/PLE over dit onderwerp ‘niet bepaald collegiaal handelt’. Het gaat over de manier (of beter: de toon) van communiceren in het persbericht over de sporthal. Volgens SP.A krijgt de lezer van de nieuwsbrief over de sporthal de indruk dat het AGB (en dan SP.A en CD&V in het bijzonder) in de zaak rond de concessieovereenkomst geknoeid heeft. Het staat dan ook letterlijk in jullie persbericht te lezen: “… en nu kunnen we alleen vaststellen dat CD&V en sp.a er een knoeiboel van hebben gemaakt.” Dit is een beschuldiging die volgens SP.A pertinent onjuist is. Hierin nemen we als meerderheidspartij (niet verrassend) hetzelfde standpunt in als de collega’s van CD&V: het AGB heeft naar best vermogen en goed gehandeld, in samenspraak met het aangestelde advocatenkantoor. En niet onbelangrijk: een advocatenkantoor gespecialiseerd in bestuursrecht, wat betekent dat zij niet aan hun proefstuk toe zijn wat betreft dit soort contracten.

Met vriendelijke groeten,
Arnout Aerden, in naam van de mandatarissen van SP.A-Essen

Ik wil de polemiek ook niet verder voeren, maar blijf me zeer ergeren aan het verwijt dat we niet collegiaal zouden zijn, omdat we een woord als “knoeiboel” gebruiken. Tegenover het woordgebruik van CD&V in deze zaak is dat van ons erg gematigd, maar de sp.a verbindt zich in deze mail wel uitdrukkelijk met het standpunt van de collega’s van CD&V…

Zich verstoppen achter gezagsargumenten is ook gemakkelijk : het is niet omdat een advocatenkantoor iets zegt, dat je er als politicus zomaar blind op moet vertrouwen. Volgens de gouverneur hadden de advocaten trouwens geen gelijk, dus enige kritische zin zou wel aangewezen zijn geweest (en de sp.a is toch een partij met zeker in Essen een traditie van een kritische kijk). Bovendien had de sp.a -eventueel met de argumenten van het advocatenkantoor- kunnen antwoorden op mijn mails, dan hadden we erover kunnen discussiëren en een oplossing kunnen zoeken.

De Collega’s maken de brug

De Collega’s maken de brug

Ook de sp.a heeft gereageerd op het sporthalverhaal. Omdat het artikel nergens op het net staat, heb ik het maar even ingescand. Ik vind het namelijk altijd leuk om te worden vermeld in De Voorbode, een blad met een rijke traditie in onze gemeente.

Ik heb de sp.a een e-mail gestuurd. Omdat ik een correct debat met hen belangrijk vind. Ik waardeer het dat ze toen wij in de meerderheid zaten (1995-2000) hard maar meestal fair kritiek uitbrachten, en probeer dezelfde principes na te leven. Daarom vond ik het toch belangrijk even te reageren. En wel zo…

Beste collega’s,

Het artikel in de Voorbode over de sporthalconcessie is heel wat genuanceerder dan wat we elders te lezen hebben gekregen, en dat waardeer ik (ook al omdat jullie er tenminste wel in slagen om onze partijnamen correct te spellen). Alleen worden wij –en omwille van het onderwerp ik in het bijzonder– erin beschuldigd van “niet bepaald collegiaal handelen”. Dat doet pijn als het komt van mensen die ik met name als collega’s in de gemeenteraad erg waardeer.

Kunnen jullie verduidelijken hoe we wel collegiaal hadden kunnen handelen ? Had ik jullie vooraf een mail moeten sturen om jullie van het probleem op de hoogte te brengen ? Of ben ik ten onrechte niet ingegaan op vragen om het probleem te verduidelijken of om te overleggen ?

Ik wil graag bijleren hoe het een volgende keer beter kan. Alvast bedankt voor de tips.

Vriendelijke groeten,
Tom Bevers

Ik heb nog geen reactie gekregen. Mocht die wel nog komen, dan plaats ik hem hier.

De juiste prijs

De juiste prijs

In de gemeente Essen worden veel prijzen uitgedeeld. Terecht, want er gebeurt hier ook heel veel dat de moeite van het belonen waard is. Toch dreigt daardoor af en toe enige devaluatie : te veel prijzen doen de uitstraling ervan afnemen. Het was dan ook verstandig dat enkele jaren geleden besloten werd de Culturele Prijs van de gemeente Essen opnieuw uit te reiken, maar enkel als er grote eensgezindheid over was en als de betrokkene -dus- de prijs echt verdiende.

Maria Gommeren voldeed met glans aan dit criterium, en kreeg gisteren dan ook terecht de prijs uitgereikt. Als eerste vrouw – uiteraard tot grote tevredenheid van cultuurschepen Jokke Hennekam. Ze noemde zichzelf geen feministe, maar een vrouwenverdedigster – what’s in a word ?

Maria kreeg de prijs voor dé stoet, maar ook voor haar niet-aflatende inzet voor de Heemkundige Kring, de VVV en het Karrenmuseum. Zonder haar zou Essen een heel wat minder levende gemeente zijn, met vooral een heel wat minder levend verleden.

De viering was mooi en gezellig, en werd (gelukkig) geen heiligverklaring – ik denk dat Maria daar ook niet naar streeft. Ik heb op haar vraag enkele foto’s gemaakt – daar was ik niet alleen in, en bovendien is de raadszaal een erg moeilijke plek voor foto’s, wegens chronisch ongelukkige lichtinvallen. Je vindt ze hier…

Overigens was het optreden van “Vers Fruit”, jong Stabroeks folktalent, erg geslaagd. Vast niet de laatste keer dat we ze in Essen in actie zien !

Nie wieder

Nie wieder

Vorige zomer heb ik in Keulen het Käthe Kollwitzmuseum bezocht. Hoewel het niet zo eenvoudig te vinden is, is het de moeite van een bezoek zeker waard. Ik kende de Duitse kunstenares van naam. En van één werk : het Trauerndendes Elternpaar dat in Vladslo bij het Duitse oorlogskerkhof staat, waar haar zoon Peter ligt. Als symbool voor al degenen die in de Groote Oorlog van 1914-1918 een geliefde verloren. Als teken van wanhoop, maar ook van verzet. Als een nog krachtiger “Nooit meer oorlog” dan de nochtans ook heel mooie inscriptie op de IJzertoren. Een Duits beeld bovendien, omdat na de oorlog er bondgenoten noch vijanden zijn. Enkel slachtoffers en verdriet.

Ik dacht eraan terug bij de gemeentelijke elf novemberherdenking gisteren. Het was de eerste keer dat ik daar naartoe ben gegaan. Het was een sobere plechtigheid, zoals dat hoort. Er kan wellicht wat aan gesleuteld worden, maar het past dat een democratisch gemeentebestuur er eens per jaar bij stilstaat dat die democratie niet zomaar vanzelfsprekend is, en dat de (soms harde, zoals Gaston terecht aanhaalde) woordenstrijd duizend maal te verkiezen is boven het wapengekletter.

Naschrift 25/4/2015 : Meer informatie over Käthe Kollwitz vindt u hier.

Pardon my Frans

Pardon my Frans

Toevallig ontdekt : de nieuwe site van schepen Frans Schrauwen. Waaruit zijn bekende grote liefde voor onze gemeente blijkt én ook zijn goed fotografisch oog waarvan we met “Essen in Beeld” hebben kunnen meeprofiteren – of soms zijn talent om aan de foto’s te geraken die anderen genomen hebben, ook belangrijk !

Een fotoreeks zoals die over de afbraak van het gemeentehuis is redelijk uniek. Hopelijk houdt Frans alles ook netjes op DVD en harde schijf bij, zodat ook de volgende generaties Essenaren er iets aan hebben. Alleen jammer dat de foto’s op de site niet iets gemakkelijker bekeken kunnen worden.

Technisch probleem

Technisch probleem

De collega’s van CD&V hebben al gereageerd op de schorsing van de sporthalconcessie. Hun tekstbevat wel enkele vreemde gedachtenkronkels. In de eerste plaats worden de diensten van minister Bourgeois aangevallen. Maar het schorsingsbesluit is ondertekend door gouverneur Cathy Berx. Wij hebben in elk geval geen enkel contact gehad met de diensten van de minister, noch met die van de gouverneur. Misschien moet volksvertegenwoordiger Caluwé er de minister eens over interpelleren ?

Overigens heb ik in mijn brief niet eens de schorsing of vernietiging van het besluit gevraagd. Ik heb de minister en de gouverneur enkel verzocht om tussen te komen. Wat de gouverneur nu zeer doortastend heeft gedaan. Dat zal dan toch wel nodig zijn geweest, neem ik aan…

Daarnaast gaat het volgens CD&V enkel over een technisch probleem. Is dat zo ? Het AGB moet de energiekosten betalen aan de uitbater, maar het kan dat geld niet terugkrijgen van het gemeentebestuur. Dat kan het AGB in elk geval niet lang volhouden. Dan komt dus ook de uitbater in financiële problemen. Het AGB kan de rekening van de uitbater niet betalen, de uitbater kan de rekeningen van de energiebedrijven niet mee voldoen. Beide gaan dan failliet.

Je zou dan kunnen denken : “Dat gaat het gemeentebestuur niet laten gebeuren.” Maar de gemeente mag niet zomaar tussenkomen. De financieel beheerder van de gemeente mag niet zonder rechtsgrond geld betalen. Omwille van de BTW-wetgeving moet het AGB voor minstens de helft van eigen inkomsten leven. En de samenwerkingsovereenkomst schenden betekent dat andere potentiële uitbaters benadeeld worden. Die kunnen daarmee naar de rechtbank stappen.

Dus blijft het faillissement dreigen. Zo eenvoudig is dat. Wat er dan moet gebeuren, is niet duidelijk. Een curator die de hal openbaar verkoopt ? Zo ver zal het wellicht niet komen, maar voorkomen lijkt me toch echt beter dan genezen…

PS 1 : De foto die hierbij staat is ook het gevolg van een louter technisch probleem…

PS 2 : Door dit soort dingen komt een mens nog eens op de site van CD&V Essen. Zo viel mijn oog op de foto bij dit bericht(klik erop voor een grotere versie). Ik ben niet zeker of ze geluk zal brengen bij de verkiezingen… van morgen !

Steen des aanstoots

Steen des aanstoots

Op 13 juni (de zondag van de parlementsverkiezingen…) heb ik een mail verstuurd naar de Raad van Bestuur van het Essense Autonome Gemeentebedrijf (AGB). Ik stelde daarin vast dat het ontwerp van concessieovereenkomst tussen het AGB en de kandidaat-uitbater van de nieuwe sporthal een ernstig probleem inhield. Volgens de samenwerkingsovereenkomst mag het gemeentebestuur aan het AGB de kostprijs van de lening voor de bouw van de hal terugbetalen, na aftrek van wat het AGB van de conssiehouder krijgt. Niet minder, maar ook niet meer. In de concessieovereenkomst stond echter dat het AGB ook de energiekost voor zijn rekening zou nemen. Waar moet dat geld dan wel gehaald worden, als het niet van de gemeente komt ?

Als commissaris ben ik mee verantwoordelijk voor de financiën van het AGB. Ik had het probleem al op 25 april gesignaleerd, toen ik voor de eerste keer een ontwerp voor de concessieovereenkomst had ingezien. Maar er was niets mee gebeurd. Ook mijn nieuwe melding haalde niets uit : de overeenkomst werd ondertekend. Er dreigde een onmogelijke situatie : het AGB moet de energiekosten betalen, maar heeft geen geld. Daardoor zou ook de rekening van de concessiehouder niet meer kloppen, want die krijgt wel de facturen voor water, gas en elektriciteit. Zowel voor het AGB als de concessiehouder dreigt dan vrij snel het failliet. Waarna de belastingbetaler voor de kosten opdraait, de sporthal mogelijk een tijd moet worden gesloten omdat er een nieuwe concessie moet worden uitgeschreven. Dan staan bovendien ook de nu vastgelegde maximumtarieven op losse schroeven. Geen goed begin voor de nieuwe hal !

De provinciegouverneur bevestigt nu het probleem : de financiële constructie klopt niet. Bovendien vindt ze ook dat de werkwijze in strijd is met het oorspronkelijke bestek, want andere mogelijke kandidaten wisten niet dat ze de energiekosten op het AGB zouden kunnen afwentelen. De concessieovereenkomst is geschorst. Gelukkig maar dat nu wordt ingegrepen, en niet pas op het moment dat de eerste energierekeningen binnen komen !

Oh ja, ik heb inderdaad zelf de zaak bij de gouverneur aangekaart. Nogal evident : als medeverantwoordelijke voor de AGB-financiën zou ik er anders terecht op zijn aangesproken zodra het probleem boven water zou zijn gekomen. In de recente bankencrisis hebben de revisoren en commissarissen het vaak mee moeten ontgelden omdat ze niet op tijd verwittigden voor moeilijkheden. Terecht, natuurlijk.

Met N-VA/PLE hebben we een persbericht verstuurd. Daarin bieden we aan om mee na te denken over een oplossing. Dat was ook al zo op 25 april. En op 13 juni. Maar CD&V en sp.a hadden ons niet nodig, blijkbaar. En dan maar verwijten dat wij het hen moeilijk maken. We signaleren preventief mogelijke problemen en bieden aan om mee een uitweg te zoeken. Wat kunnen ze nog meer van ons verwachten ?

De meerderheidspartijen blijken ondertussen behoorlijk hardleers, zeker als het op het niet naleven van de regels voor het “uitbesteden” van gemeentelijke taken gaat. De onwettige constructie van de vzw Essen 850 ligt nog vers in het geheugen, de procedureproblemen rond de overheveling van het Paviljoen naar de VVV zijn enkele jaren langer geleden. Wie stoot zich alweer geen twee keer aan dezelfde steen ? Bovendien zou de recente ervaring met de concessie van het Sportkaffee ook op dat vlak tot iets meer voorzichtigheid hebben moeten aanzetten.