(On)voorstelbaar
Sinds gisteren zijn er meer dan zes exemplaren van het boek “Essen in Beeld” in omloop. Dat komt omdat we ons boek nu ook officieel hebben voorgesteld. Het werd een gezellige dag, vooral dankzij de goede zorgen van de mensen van de Cultuurraad, dankzij het Muzarto-dichtersteam van Sam Wauters en dankzij het administratieve talent van Danny en Rob die ervoor zorgden dat iedereen snel aan het bladeren kon gaan.
Wie wil kan de foto’s bekijken of het voorstellingswoordje nalezen. Ook onze kleine gedichtenverzameling staan online.
Met twee voor mij belangrijke “speeches” achter de rug, en nog eentje te gaan, en met tussendoor ook een kort tv-optreden, kan ik het niet helpen terug te denken aan de lessen “spreken in het openbaar” die ik aan de universiteit bij prof. Verrept volgde. Het was wat tegen mijn natuur om me daarvoor in te schrijven. Niet omdat het een niet-verplicht extra vak was, wel omdat ik er nogal wat drempelvrees voor moest overwinnen. Ik was wellicht een moeilijke leerling – ik herinner me dat mijn teksten wel goed waren, maar dat ik eigenlijk te zenuwachtig was om ze behoorlijk te brengen. Achteraf gezien blijkt het één van de vakken te zijn geweest die het meest renderen – ik heb me al vaak voor het hoofd geslagen dat ik toen het tweede jaar niet meer heb gevolgd. Niet omdat ik alle “tips and tricks” onthouden heb. Ook niet omdat het mij tot een goed spreker zou hebben gemaakt. Wel omdat ik het “toespreken” sindsdien niet meer uit de weg ga. Soms maakt het me wel nog behoorlijk nerveus (al kan ik dat vaak redelijk verbergen), maar alle logica is daarbij weg : ik heb al doodkalm, slecht voorbereid, in het Engels, voor enkele honderden mensen gesproken en me anderzijds erg zenuwachtig gemaakt voor een tussenkomstje in een gemeenteraadscommissie in een dossier dat ik tot in de puntjes beheerste. Ik probeer het niet meer te begrijpen. Ik vermoed dat Verrept zich mij totaal niet meer herinnert – maar vraag me soms toch af wat hij zou denken van mijn presentatie in Terhulpen van vorige maand, of van mijn woordje van gisteren.
Bonusvraagje : wie vindt de link tussen die laatste presentatie en het fotoboek ?