Het was vijf jaar lang een goede gewoonte : de zaterdagmorgen voor de OCMW-raad kwamen we met de oppositieraadsleden samen. Met Jeroen Clous (sp.a) en Lieve Wuyts (Groen!). Na één jaar werd Lieve vervangen door Cois Veraart (sp.a). Ik vond het altijd aangename bijeenkomsten. Ik heb er veel mee geleerd, over politiek en over het OCMW.

Deze morgen was ik er opnieuw bij. We kwamen samen met de huidige oppositieraadsleden en hun partijvoorzitters om de OCMW-raad van dinsdag voor te bereiden. Al is “oppositie” even een relatief begrip, want dezer dagen wordt het OCMW geleid door Brigitte Bouvé (Open Vld). De CD&V-stoelendans heeft er immers toe geleid dat waarnemend voorzitter Jos Van Loon nu ook als raadslid ontslag moest nemen – kwestie van zeker te zijn dat zoveel mogelijk ervaring uit het OCMW wordt weggehaald, neem ik aan. Waardoor de voorzittershamer min of meer toevallig tijdelijk in handen is van Brigitte – een geluk bij het ongeluk dat het OCMW de voorbije weken is overkomen. Ze houdt de hamer net iets steviger vast dan sommigen hadden voorzien. Goed zo !

Ik vond het aangenaam om nog eens aan Kerkeneind te vergaderen. Ik heb hier het OCMW als eens omschreven als mijn “eerste liefde” in de politiek, en dat lijkt me wel een juiste typering. En zoals dat met eerste liefdes gaat, doet het me pijn om te horen en te zien dat het niet zo goed gaat met het OCMW. Ondanks, overigens, de dagdagelijkse inzet van zoveel personeelsleden voor wie OCMW Essen veel meer is dan een 9 tot 5-baantje. Ik weet niet of en hoe ik er veel aan had kunnen veranderen, maar nu had ik toch echt wel OCMW-raadslid willen zijn. Ik zou me wellicht iets minder machteloos hebben gevoeld.

Hopelijk komt het goed, en legt de raad van dinsdag ondanks alles de basis voor een degelijke sturing van het OCMW in de resterende 2,5 jaar van deze legislatuur.