Vandaag is het Pasen. Zo had Jean-Luc Dehaene het toch aangekondigd. Want vandaag zou hij met de oplossing komen voor het dossier van de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Volgens sommigen een symbooldossier. Dat is het natuurlijk óók. Maar het gaat volgens mij in de eerste plaats om een symptoomdossier : de niet-gesplitste kieskring is een symptoom voor de dubbelzinnige houding van de politieke partijen in het zuiden van dit land tegenover de grenzen van het Vlaams Gewest. Eigenlijk erkennen ze die niet. Wat op zijn beurt maakt dat Vlaanderen het moeilijk heeft om de Franstalige minderheid in de zuidrand van het Gewest te erkennen. Nogal vanzelfsprekend.

Een Vlaanderen met een “harde” grens, die ook door de beide andere Gewesten als blijvend zou worden erkend, zou wellicht op een meer ontspannen manier met die minderheid kunnen omgaan – al dan niet met ondertekening van het Europese Minderhedenverdag. Waarbij een goed stelsel zoals “wonen in eigen streek” op een wettelijke en onpartijdige manier wordt toegepast, bijvoorbeeld. Zonder juridisch betwistbaar geknutsel in de marge van de wet. Zodat het systeem uiteindelijk ook de Franstaligen in de Rand ten goede komt.

Onvermijdelijk wordt er gesproken over “compensaties” voor de splitsing van BHV. Ik deel niet de mening van degenen die zeggen dat daar absoluut geen sprake van kan zijn. Ik vind wel dat de prijs die wordt betaald redelijk moet blijven. Ik zou kunnen leven met een uitdovend inschrijvingsrecht in Brussel, zodat wie dat wil daar kan gaan stemmen – alleen geldig voor de huidige inwoners van de zes faciliteitengemeenten, uiteraard. Ook de rechtstreekse verkiezing van de burgemeesters in de Rand lijkt me aanvaardbaar, vanuit democratisch oogpunt – uiteraard met ingang van 2012. En een herfinanciering van Brussel is in elk geval nodig, dus mag dat ook in het pakket zitten. Als er voorwaarden aan gekoppeld worden, bijvoorbeeld om te vermijden dat het Brussels Gewest het extra geld in gesubsidieerde tewerkstelling steekt. Meer bieden lijkt me niet echt aangewezen. In dat geval is het sop de kool wellicht niet waard.

Gelukkig zit ik niet mee aan tafel, want het zou natuurlijk niet verstandig zijn om vooraf al “toegevingen” aan te kondigen. Maar zo heb ik wel een “benchmark” om het akkoord mee af te toetsen. Eens zien waar Dehaene mee afkomt…