Elk huisje zijn kruisje
Volgende week staat de uitbreiding van het gemeentehuis op de agenda van de gemeenteraad. We verstuurden daarover gisteren een persbericht. Ik hoop dat we op die manier toch nog een beetje een debat kunnen uitlokken. Want de voorbije weken kreeg ik de indruk dat de discussie al lang voorbij wordt geacht. Terwijl ze voor mij nog niet is begonnen.
Laat ik maar beginnen met te stellen dat ambtenaren over een ruime en aangename werkomgeving moeten beschikken. Dat geldt uiteraard niet alleen voor federale ambtenaren, ook voor lokale… Daar gaat het dus niet over. En als dat dan geld kost, dan moet dat maar worden uitgetrokken. Dus gaat het me op zich ook niet over het prijskaartje van 1,5 miljoen EUR. Als dat nodig is, dan is dat maar zo.
Toch vind ik dat het schepencollege de bal misslaat door uit de gegevens die nu voorliggen te besluiten dat een uitbreiding van het gemeentehuis onafwendbaar is. Daarbij stoort het me geweldig dat het gebouw (dat er nog lang moet staan) moet worden aangepast aan het organogram van het bestuur (dat is per definitie veranderlijk). Ook de obsessie dat alle diensten onder één dak moeten zitten stoort me enorm. Als er op vijf minuten wandelen extra ruimte kan worden vrijgemaakt, dan zie ik echt niet in hoe het daar huisvesten van enkele mensen de werking en de dienstverlening in het gedrang kan brengen. Zeker niet als er voor wordt gekozen om de inrichting van het gebouw af te stemmen op de behoeften van de burger, met één loketruimte waar je voor alle courante diensten terechtkan (een identiteitskaart, vuilniszakken, inkomkaarten voor een voorstelling, een kleine inlichting over bouwen en verbouwen…). Dat kan volgens mij perfect georganiseerd worden.
Ik vind 1,5 miljoen niet te veel geld. Maar wel als het onnodig wordt uitgegeven, omdat andere oplossingen met erg zwakke argumenten al vooraf van tafel worden geveegd. Hopelijk houden sommigen binnen CD&V en sp.a het dossier toch even wat beter tegen het licht, alvorens hun raadsleden dinsdag stemmend het debat vroegtijdig beslechten.
Die conceptuele discussie vind ik persoonlijk ook veel belangrijker dan de architecturale. Daar kan en mag je ook van mening over verschillen, maar dat is uiteindelijk toch meer een verhaal van “smaken en kleuren”. Laten we het daarover (hoe willen we bouwen) hebben nadat we grondig hebben besproken wat we willen bouwen.
Het gemeentehuis verdient een ruimer draagvlak dan de 49% van de bevolking die de meerderheidsraadsleden vertegenwoordigen. Mits een goed besluitvormingsproces kan dat er ongetwijfeld ook komen. Maar dat zal niet lukken als het dossier nu al in de raad zijn beslag moet krijgen. Dat zou ik erg jammer vinden.