Het station van Essen, iets na zeven op een maandagmorgen. Er staat géén treinstel, en dan weten we al hoe laat het is : de drukste trein van de ochtendspits rijdt niet. Bovendien blijkt ook de P-trein die er net aan voorafging niet te zijn uitgereden. De omroeper kondigt een alternatief aan : de Beneluxtrein (Amsterdam-Brussel) zal in Essen stoppen. Zeer jammer voor de reizigers in Kalmthout en verder, maar voor ons toch al een oplossing. De omroeper herhaalt de mededeling een keer of vijf, na een tijd stelt hij bovendien ook nog een stop in Kapellen in het vooruitzicht. De IC-trein rijdt het station binnen, houdt halt, opent de deuren niet en rijdt dan door. Dat leidt in eerste instantie vooral tot grote hilariteit bij de reizigers (ook bij mij, zie de foto die toevallig reiziger Stefaan Denewet maakte). Dat de eerste reactie geen verbazing en woede is, zegt op zich al heel veel over de NMBS…

Net de dag voordien startten we een bevraging met het Actiecomité, om te weten hoe onze petitie-ondertekenaars denken. Toen we die planden, vermoedde ik dat we eruit zouden leren dat de gemiddelde Lijn 12-reiziger redelijk tevreden is, weliswaar met enkele belangrijke overblijvende bekommernissen. Maar de chaos op de lijn in de voorbije weken beslist er (terecht) natuurlijk anders over : met deze “dienstverlening” kan eigenlijk niemand tevreden zijn.

We verstuurden meteen een persbericht, dat ondertussen op redelijk wat media-aandacht mocht rekenen. Hopelijk lukt het ons (opnieuw !) om de spoorwegmaatschappij wakker te schudden. De IC N –die zijn komst voor een belangrijk deel aan ons Actiecomité dankt, daar ben ik van overtuigd- is op zich een goede verbinding, met comfortabele treinen; Maar die moeten natuurlijk wel rijden, en liefst nog op tijd ook ! En de andere Lijn 12-bekommernissen mogen evenmin vergeten worden. We blijven eraan werken en rekenen op gezond verstand bij de spoorwegtop. Al lijkt het wel of daar vooral René Magritte als het na te volgen model geldt !