De grootste aller tijden
De twee schijnen samen te horen : wie iets zegt over de maanlanding moet er in dit land ook de eerste Touroverwinning van Eddy Merckx bijhalen. Vreemd genoeg zien de beelden daarvan er voor mij véél ouder uit dan die van de maanlanding. Wellicht omdat er vandaag wel nog een Tour is, maar dat er geen uitstapjes naar de maan meer worden voorzien. Voor velen is Merckx de grootste sporter die dit land ooit heeft gehad. Hij hoort natuurlijk in het rijtje van de groten thuis, maar men kan moeilijk om de vaststelling heen dat het wielrennen pas (lang) na zijn tijd een mondiale sport is geworden. Wat er des te meer voor zorgt dat we wellicht nog héél lang op een “nieuwe Merckx” zullen moeten wachten.
Dit jaar zit dat er alvast niet in, maar dat is geen verrassing. Contador heeft gisteren de basis gelegd voor een tweede Tourzege. Al zou ik Armstrong toch nog maar niet afschrijven : wat die presteert, spreekt natuurlijk tot de verbeelding. Ik ben altijd een beetje supporter van hem geweest, en nu dus zeker : niets meer moeten bewijzen, en dan toch de kracht en het doorzettingsvermogen vinden om na gelost te zijn op een col terug aan te sluiten. Armstrong staat tweede, en er komt nog een stevige tijdrit aan. Ik ben benieuwd, al ga ik er toch van uit dat hij tegen Contador net tekort zal komen. Wat uiteraard geen schande zou zijn. En dan wint ook Johan Bruyneel toch ook alweer – tenslotte supporter ik namelijk zeker ook voor hem, de Vlaming die acht van de tien laatste Tourzeges mee op zijn naam schreef !