Mister 500
Dit is het vijfhonderste berichtje op deze site. Dat kan u als lezer niet weten, tenzij u er een behoorlijke hoeveelheid telwerk voor over zou hebben. Maar het systeem dat ik gebruik houdt het netjes bij. En deze post heeft nummer 500.
Af en toe heb ik er wel eens eentje terug uitgegooid, of geschreven en na enige overdenking niet gepubliceerd. Helemaal juist is de telling dus niet, maar ik roep deze tekst toch uit tot een klein jubileum. Dat is er iets sneller gekomen dan verwacht, want met de verkiezingen in het vooruitzicht heb ik mijn schrijfritme wat opgevoerd – deze site heeft er in dat kader dan ook een soort tweelingbroer bijgekregen. Ik ben uiteraard ook wat meer over de nationale (Vlaamse en Europese, soms ook federale) politiek gaan schrijven. Anders houd ik het veelal eerder bij het lokale en internationale niveau – en ik probeer af en toe ook al eens over iets anders dan politiek te schrijven, al was het maar om te bewijzen dat ik daarnaast ook nog een leven heb.
Maar testmatchen of niet, de voetbalcompetitie uit de doeken doen is toch niet helemaal mijn ding. Ook over het Songfestival heb ik geen mening, wegens niet gekeken. Inge zal het me wel kwalijk nemen, maar dat geldt ook voor de Elisabethwedstrijd. En een jonge olifant vind ik zoals wellicht iedereen een bijzonder schattig beestje, maar verder weet ik er dus niets over te vertellen. Het imago van een “degelijke maar een beetje saaie” politieker ophouden lukt me blijkbaar wonderwel…