Een nieuw schandaal bij de PS. Geeuw. Het valt stilaan onder de categorie nieuws van “file op de E40”, “Michael Phelps zwemt snel” of “Leterme reageert verongelijkt”. Minister Donfut blijkt er een lucratief bijbaantje op na te hebben gehouden als consultant voor de overheid. In casu voor een intercommunale, een structuur die (ook in Vlaanderen) soms wel uitgevonden lijkt om democratische controle te bemoeilijken.

Donfut stond nochtans eerder voor de nieuwe, andere PS waarmee Elio Di Rupo zo graag uitpakt. Maar de vergroeiing met de macht van de Waalse socialisten is zo sterk dat zelfs de meer vernieuwingsgezinde PS’ers er niet aan kunnen weerstaan. Bovendien houdt die link met de macht, en de daarbij horende instanties zoals sociale huivestingsmaatschappijen, ook een inhoudelijke herbronning van de PS tegen. De partij lijkt er nog steeds belang bij te hebben dat het de Walen niet al te goed gaat, zodat ze verplicht zijn bij “hun” instellingen aan te kloppen voor hulp.

Er bestaat een oplossing, met name de oppositie. Dat blijkt uit het recente verleden van CD&V, ook al zou een wat langere kuur voor die partij ongetwijfeld aangewezen zijn geweest (ze kan altijd terug worden opgepakt, gelukkig). In het belang van Wallonië, en daarmee ook in dat van Vlaanderen, moet de PS naar de oppositie. Bij de vorming van de regering-Leterme had dat op het federale niveau al gekund, maar een wat vreemd combinatiespel van CD&V/N-VA en CdH heeft er toen anders over beslist. Als nu de kans zich voordoet, moet ze gegrepen worden, en vanuit Vlaanderen moeten we de partijen die daarvoor kunnen zorgen een beetje ademruimte geven. Dus, Waalse vrienden, votez MR ou Ecolo. In de hoop dat er na 7 juni een appelblauw-zeegroene meerderheid kan worden gevormd. Hoe dat in het Frans klinkt, kan daarna nog worden opgezocht. “Pomme-bleu mer-vert” ?