Een dagje Hooglede, in het zeer verre maar mooie West-Vlaanderen. Om de begrafenis bij te wonen van de vader van OCMW-secretaris Stefaan. Uiteraard is afscheid nemen van iemands vader of moeder altijd moeilijk, ook als je niet onmiddellijk betrokken bent geweest bij de persoon zelf. Ik ben er ook niet echt goed in, in het vinden van de juiste woorden of de gepaste houding. Ik kon wel aanvoelen dat de gemeenschap van Hooglede het moeilijk had met het afscheid van het voormalige schoolhoofd. Alsof het dorp vorige week besefte dat de tijd ook in een klein plaatsje rond een stemmige kerktoren sinds de jaren 1970 en 1980 niet was blijven stilstaan. Zou de wetenschap dat iemand iets heeft betekend echt troost bieden wanneer hij of zij er niet meer is ?

Voor mij was het ook een dag “OCMW”. Ik ben daar ondertussen anderhalf jaar weg, en kan al het “laatste nieuws” niet meer volgen. Toch zit het nog altijd in mij, en mis ik die andere kijk op “Essen en de wereld” die je aan Kerkeneind kan beleven. Ik maakte me weer de bedenking dat ik de keuze tussen OCMW-raad en gemeenteraad nog altijd moeilijk zou vinden, als ik ze vandaag opnieuw zou moeten maken. Ik zou wellicht opnieuw dezelfde beslissing nemen, maar ze zou me ook nu nog moeilijker vallen dan sommigen denken.