Ik ben niet degene die vindt dat alles wat er in België misloopt de schuld is van “de Franstaligen”. Dat is me veel te gemakkelijk. Ik vind het ook te eenvoudig om de politici uit het Zuiden zomaar af te schilderen als onredelijke figuren die niet begrijpen waar het om gaat en die niet willen inzien dat de Vlamingen het beste met hen voor hebben. Ik zie geen reden om te denken dat een Waals politicus per definitie minder bekwaam of verstandig zou zijn dan een Vlaming. Ook de kritiek op Didier Reynders vond ik niet altijd terecht. Dat hij de “slechtste minister van financiën ooit” zou zijn, is een redelijk groteske en daardoor ook gratuite bewering.

Maar er zijn wel grenzen. Het Fortisdebacle neemt stilaan belachelijke proporties aan. Waarom slagen alle landen erin snel en efficiënt voor hun banken een goede oplossing te vinden, maar eindigt dat bij ons in een onontwarbaar juridisch kluwen ? En vooral : hoe kan het dat de minister van financiën op het laatste ogenblik erin slaagt om de cruciale stemming bij de aandeelhouders alsnog in de verkeerde richting te sturen ? Ik heb het nu wel gehad met de Tefalminister, waar geen enkele kritiek aan blijft kleven. Ik ben ervan overtuigd dat de MR andere bekwame mensen in de rangen heeft (desnoods moet Louis Michel maar terugkomen), en de partij is op dit ogenblik absoluut onmisbaar voor Wallonië en daarmee ook voor de federatie. Maar voor Reynders past op dit ogenblik alleen de stap terug. Waarna de onderzoekscommissie hem eventueel van elke blaam kan zuiveren, natuurlijk…