Er is geen regering meer, wordt gezegd. Maar dat impliceert dat er één is geweest, en dat klopt niet. Er waren wel minister en zelfs een premier, maar het concept “regering” houdt ook in dat er een vorm van beleid wordt gevoerd. Dat is niet het geval geweest. Het formele ontslag maakt wel dat ik volgens de mijzelf opgelegde regel als federaal ambtenaar weer even spreekrecht heb over het federale beleid…

Op geen enkel beleidsdomein is er echt iets gebeurd : sociaal-economisch niet, op het vlak van de staatshervorming niet, omtrent de asielproblematiek niet… Enkele ministers waren niet zo slecht bezig op hun eigen domein, met Jo Vandeurzen wat mij betreft als uitschieter. Maar dat paste allemaal niet in een samenhangende aanpak. Daarvoor ontbrak een minimum aan cohesie, maar ook leiding. Van een premier wordt verwacht dat die op zijn minst probeert om een richting aan te geven, en dat kon of wilde Leterme niet.

De enige beslissing die doortastend léék was die omtrent Fortis (en Dexia), en ook die blijkt alsmaar meer met haken en ogen aan elkaar te hangen. Ik vond het terecht dat er snel en doortastend iets werd beslist (al krijg ik af en toe toch ook de indruk dat men zich door de Nederlanders en vooral de Fransen heeft laten rollen), maar het allerminste wat er moest gebeuren was zorgen dat alles juridisch klopte – desnoods door achteraf een wet te stemmen. Dat zou een beter alternatief zijn geweest dan het geklungel dat we gezien hebben, dat als enige voordeel heeft dat het Vlaanderen nog eens herinnert aan de verwevenheid tussen de klassieke machtspartijen en de rechterlijke macht. Wie denkt dat we de verzuiling voorbij zijn, mag zich nog eens bezinnen.

Als koninklijk verkenner wordt nu Wilfried Martens het veld ingestuurd, en blijkbaar is het de bedoeling om een regering onder leiding van Jean-Luc Dehaene voor te bereiden. Dehaene is een bekwaam politicus en was een sterk premier, maar ik geloof écht niet dat de kiezer die in juni 2007 voor CD&V/N-VA heeft gestemd de bedoeling had om regering onder leiding van Dehaene aan de macht te brengen. Dus stel ik voor om verkiezingen te houden, bij voorkeur natuurlijk met een gesplitst Brussel-Halle-Vilvoorde – eventueel met een regeling voor één verkiezing. Maar BHV mag geen excuus zijn om geen verkiezingen te houden – als je daar niet mee uitkijkt, blijft het huidige parlement voor altijd zitten.

Een tijdelijke regering, eventueel met Dehaene, kan desnoods. Om Fortis en BHV te regelen. Maar ik wens Jean-Luc, en zeker Wilfried, toch vooral snel een voortzetting van hun welverdiend pensioen toe !