’t Is fjest hier in Essen – zo begint het Essense dorsplied, op muziek van Dirk Van Spaendonk en tekst van Hilde Claessens.

Ik zou er hier best een zuur stukje over kunnen schrijven. Philip Peeters en ik hebben er ooit een voorstel over ingediend, maar dat is toen door CD&V en sp.a weggestemd. De vzw 850 jaar Essen, een vehikel dat door die twee partijen is opgericht, heeft dan zelf beslist om voor een lied te zorgen. In hun oproep voor kandidaten hebben ze letterlijk gebruik gemaakt van onze omschrijving van het te maken lied. Om vervolgens tot en met de voorstelling van het lied nergens meer naar ons te refereren. Schandalig zou ik het moeten vinden : een aanfluiting van de gemeenteraad en een schaamteloze poging om met andermans pluimen te gaan lopen.

Toch is dat nu net niet het gevoel dat ik vandaag overhoud aan de voorstelling van het dorpslied in de marge van de gemeenteraad van gisteren. Ik ben in de eerste plaats gewoon heel blij dat het lied er gekomen is. Het is bovendien helemaal wat we voor ogen hadden met ons voorstel. Dat is natuurlijk vooral de verdienste van Dirk en Hilde, en van de jury die haar taak zeer ter harte heeft genomen. En ook wel van Frans Schrauwen, laat ik maar niet te beroerd zijn om dat te vermelden – zelfs zonder op enige wederkerigheid te rekenen.

De meest typerende tekstregel vind ik zelf “Op elkenoek nen bakker”. Een heel rake observatie. Maar het hele lied vat goed het beeld dat ik van Essen heb, en de muziek vind ik ook geslaagd voor een officiële hymne van een toch niet al te pretentieuze gemeente. Ik reken erop dat er snel een versie is die op het net kan worden geplaatst. En hopelijk groeit het lied ook echt uit tot het volkslied van onze gemeente.