De kracht van een overtuiging
De mist rond VlaamsProgressieven is nog niet helemaal opgeklaard, en ik wacht dus nog even met een wat meer uitgebreide commentaar. Ik weet wel dat partijen er zijn om de samenleving te sturen op basis van een ideeëngoed. Ook politieke mandaten zijn daarvoor bedoeld : niet om zomaar iets te beheren, maar om een visie in de praktijk om te zetten. Natuurlijk, om op een relevante manier aan politiek te doen heb je een forum nodig (en in een democratie betekent dat : vertegenwoordigers in raden en parlementen, naast media-aandacht). Dat vraagt soms om compromissen, waarbij je de scherpte van een profiel uitruilt tegen een groter draagvlak ervoor : je kan niet alles zeggen en doen, maar wat je zegt of doet heeft meer impact. Maar daar zijn grenzen aan : als wijn water wordt, is de smaak er wel af.
Een partij die met een eigen groot gelijk voor altijd in een hoekje gaat staan hoeft niet op mij te rekenen. Maar een geloofwaardig links-liberaal project zou tot veel meer in staat moeten zijn dan dat, in het Vlaanderen van vandaag. Er is nooit aan een genuanceerde formatie die durft zeggen dat er héél veel fout loopt en dat er geloofwaardige en genuanceerde alternatieven zijn voor een beter beleid. Een formatie die een menselijk verhaal brengt maar harde keuzes niet schuwt, die zegt waar het op staat maar niemand zomaar naar de mond praat.
Kan Vl.Pro die formatie zijn ? Enkele parlementsleden van Vl.Pro hebben de voorbije dagen gezegd dat ze in 2009 niet op een lijst zullen staan waar alleen “VlaamsProgressieven” boven staat. Een uitspraak waarbij ik mij vooralsnog niet aansluit.