Tom Bevers

Het moet ongeveer een jaar of tien geleden zijn dat ik voor het eerst aan het rekenen sloeg met de gemeentebegoting en het bijhorende financiële meerjarenplan. De eerste “Aha-Erlebnis” kwam er toen ik ontdekte dat het meerjarenplan niet zo moeilijk om te begrijpen is, nochtans voor wie er oppervlakkig naar kijkt : het gaat in essentie om één Excel-rekenblad. Waarna al snel bleek dat de enkelen in de politiek die er daadwerkelijk naar kijken dat veelal inderdaad ook zo oppervlakkig doen. Zodat het toen niet zo moeilijk bleek om met enkele cijfers een belastingvermindering te verantwoorden.

Met de jaren heb ik erin bijgeleerd, en heb ik ook geprobeerd wat dieper te graven. Een grondige blik op de begroting werpen en de nodige berekeningen uitvoeren kost al snel één tot twee dagen. Gelukkig vind ik dat wel boeiend, dit jaar nog meer dan anders omdat ik wist dat ik zelf het verhaal in de gemeenteraad mocht brengen en omdat ik ook zelf de nodige informatieve vragen kon stellen. Niet dat de samenwerking met Dirk de voorbije jaren niet goed zou zijn geweest, integendeel : wellicht heeft hij ons verhaal zelfs nét iets preciezer en “to the point” kunnen brengen dan ik. Maar toch “wat we zelf doen, vinden we net iets plezanter” (het zou het motto voor een nieuwe staatshervorming kunnen zijn).

Gisteren heb ik dus het woord gevoerd bij de begrotingsbespreking. Die mocht zo weliswaar niet heten : in het najaar mocht de vorige gemeenteraad van de (nieuwe) meerderheid niet over de begroting discussiëren, want toen was het een politiek neutraal werkdocument. Nu mocht er alleen over de (kleine) wijzigingen worden gediscussieerd (eventjes toch), want het was geen volledig nieuwe begroting. Vorig jaar kreeg Dirk het verwijt over de belastingen te hebben gesproken, gisteren kreeg ik hetzelfde verwijt. Wanneer het financiële beleid voor 2007 dan wel besproken had moeten worden, is me een beetje een raadsel.

Ik heb geprobeerd aan te tonen dat een belastingverlaging perfect mogelijk is. Dat klinkt altijd gemakkelijk uit een oppositiemond, maar zo eenvoudig wilden we er ons niet van afmaken en dus hebben we ons voorstel met de nodige cijfers onderbouwd en in de vorm van amendementen op de begrotings(wijziging) en het meerjarenplan gegoten. Die ik bij de start van de raad aan de voorzitter en de fractieleiders heb bezorgd. Wat me het verwijt opleverde dat ik dat vroeger had moeten doen. Ik ben nochtans niet helemaal gek geworden : in dat geval zou de meerderheid tijdens de zitting met allerlei cijfers (die we dan niet kunnen verifiëren maar er per definitie geloofwaardig uitzien) hebben teruggeslagen. Volgend jaar bezorgen we alles netjes vooraf, als we vooraf het volledige antwoord kunnen krijgen. En als wij ook beroep mogen doen op de dienst financiën voor het nodige rekenwerk. Anders behouden we het enige voordeel dat we wel hebben : het verrassingseffect. Overigens, van een schepen van financiën kunnen we toch verwachten dat hij ook de mogelijke alternatieve scenario’s heeft laten doorrekenen en dat hij de begroting dermate beheerst dat hij ook een idee heeft van de resultaten daarvan, niet ?

We zijn er overigens niet in geslaagd de meerderheid te overtuigen, wat me niet echt verbaast. Andersom hebben ze niet eens een poging gedaan om ons ongelijk aan te tonen…

Wel heeft één van onze amendementen nog tot een mooi staaltje politiek driebanden geleid. Geert en Kevin dienden een voorstel in om zonnepanelen te subsidiëren. Wat ertoe leidde dat Cis Dictus zijn voorstel over zonneboilers van enkele jaren geleden opnieuw kon bovenhalen, dat hij eerder in de meerderheidsbesprekingen blijkbaar niet erdoor had gekregen. Nu lukte dat wel, al moest hij daarvoor uiteindelijk óns amendement mee goedkeuren. Zodat de subsidie er formeel komt op voorstel van N-VA/PLE. Gelukkig is het niet belangrijk van wie het voorstel is, wel dat de Essenaar er de zon mee in haar of zijn bad kan brengen !

Een weekend met (weeral) veel politieke activiteit. Dinsdag bespreekt de raad een begrotingswijziging, maar omdat het de eerste is van de nieuwe meerderheid gaat het eigenlijk over een nieuwe begroting. En dat brengt natuurlijk wat cijferwerk mee om er gefundeerd op te kunnen ingaan.

Over centen gesproken : vrijdagavond mochten de “goede doelen” die gesteund werden door het burgemeestersfeest hun cheque ontvangen. Gaston was zo vriendelijk om alle raadsleden op de uitreiking uit te nodigen, en (slechts) één oppositielid maakte daarvan ook gebruik (niets beters te doen wellicht). Zodat ik er eigenlijk net iets meer dan de helft van alle kiezers vertegenwoordigde… Volgens Gaston draait het feest immers niet rond hem, maar ging het in de eerste plaats om de organisaties die gesteund worden : daar doet het organiserend comité het voor. Lovenswaardig (waarvoor mijn felicitaties), al vraag ik me toch af of hetzelfde comité even hard zou gewerkt hebben als pakweg “Willy in ’t licht” dit jaar het motto van het feest zou zijn geweest…

De opbrengst ging naar fluovestjes voor de Essense scholen, naar de spelotheek van de KAV-kinderopvang en naar twee projecten in Afrika : één in Kameroen en één in Ghana. Dat laatste onder impuls van Frans Schrauwen, die reageerde met een zowaar kort, krachtig en doorleefd dankwoordje. Zijn inzet voor (Essen en) de wereld heb ik altijd bewonderd, en eigenlijk hadden het project en Frans dit jaar de volledige opbrengst verdiend wat mij betreft.

Tussen de politiek door heb ik ook werk gemaakt van de website voor Essens nieuwste sportvereniging : de voorlopig nog enigszins naamloze rugbyclub. Om de link met het voorgaande te maken : ook in een andere Afrikaanse partner van onze gemeente, het Zuid-Afrikaanse Witzenberg, wordt er ongetwijfeld rugby gespeeld. Misschien een aanknopingspunt om ooit een sportief luik te breien aan de huidige bestuurlijke samenwerking ?

Ik lees in het verslag van het schepencollege van 7 maart dat de Essense VVV beslist heeft niet langer verantwoordelijk te willen zijn voor de uitbating van het Paviljoen. CD&V heeft zich jááren ingespannen om de uitbating van het Paviljoen weg te halen bij de vzw Jeugdwerking en over te brengen naar de VVV. Ze hebben daarvoor de ene drogreden aan de andere procedurefout geregen om toch maar hun zin te krijgen. Het enige “argument” dat gehanteerd werd, ging erover dat het Paviljoen toerisme is dat bij de VVV thuishoort en geen jeugdwerk. Nadat de VVV iets meer dan twee maanden het Paviljoen uitbaatte, komt het nu tot de conclusie dat het toch niets voor hen is.

Ik heb altijd beweerd dat er géén goede redenen waren voor de overdracht, buiten het feit dat de meerderheid de discussie over het Paviljoen wilde beëindigen door de oppositie buiten het beheer ervan te houden. Mijn gelijk van vele jaren is hiermee bewezen, maar ik ben er niet blij mee. Er is al te veel zinloze energie aan verspeeld.

Het geklungel in de overdrachtsprocedures, die nog niet zijn afgerond en nu alweer achterhaald zijn, vind ik nog steeds onbegrijpelijk : hoe kan het dat het OCMW er wél in slaagde om probleemloos een veel complexere operatie als de overdracht van de Polikliniek feilloos en op korte tijd door te voeren ? Toch had CD&V er blijkbaar véél voor over om het Paviljoen bij de VVV te dumpen, want de relaties met zowel de Jeugdraad, de VVV, de oppositie als de provincie hebben eronder geleden, en het eigen personeel werd en wordt ermee in een onzekere situatie geplaatst. Allemaal voor niets dus.

Mijn besluit : als “goed bestuur” de maatstaf is, werd hier zéér ver onder de lat door gegaan !