Ik heb de gewoonte om hier te melden dat ik mij in het buitenland bevindt (of bevonden heb). Nu zit ik in Lissabon, waar het weer de zomer viert die we hier niet echt hebben gezien. Ik ben hier voor een conferentie over “flexicurity”. Echt lang zal het niet meer duren of de geïnformeerde EU-burger zal het woord leren kennen. Zodat er tegen betoogd kan worden, zoals in Portugal. Zoals elk goed nieuw Engels woord is de term overigens bedacht in Nederland…

Lissabon is de stad die haar naam gaf aan de Lissabonstrategie, “for growth and jobs” zoals die sinds de komst van Europees Commissievoorzitter wordt betiteld. Ik heb de naam ook geleend voor het hoofdstuk over werk en economie uit ons verkiezingsprogramma “van Namen naar Lissabon”. De stad staat daarmee symbool voor de hoop op een Europa met een sterke diensten- en kenniseconomie, met een werkzaamheidsgraad van 70% en een nieuw sociaal model, gebaseerd op “flexicurity”. Een mooie stad om hoop uit te drukken, waarin veel gebouwd wordt, met een groot potentieel maar waar ook nog héél veel werk aan is. Zoals aan een krachtig, open en divers Europa van Shannon tot Ankara.