Archief van
Maand: september 2007

Nieuwe Spirit

Nieuwe Spirit

Bettina Geysen wordt de nieuwe voorzitster van Spirit. Ik vind de manier waarop de Vlaamse links-liberalen de verkiezingsnederlaag aanpakken erg verstandig. Geen paniekvoetbal en een rustige analyse waarin ik me goed kan terugvinden : nood aan een scherper profiel, vooral sociaal-economisch, en boegbeelden die dat ook kunnen uitdragen. Met Geysen krijgt de partij een nieuwe voorzitter, van buiten de politiek. Ik ken haar niet zo goed, en ze moet nog veel bewijzen in de politiek. Maar ik vertrouw erop dat het partijbestuur weet wat het doet. Een nieuw gezicht was sowieso wenselijk, en haar media-ervaring is alleszins meegenomen. Ook al zullen er wellicht geen tegenkandidaten zijn, op mijn stem kan ze alleszins rekenen.

Ook bij de sp.a en bij Groen! zijn er voorzittersverkiezingen, telkens wel met meerdere kandidaten. Het kartel sp.a-spirit is ten dode opgeschreven als De Bruyn het haalt bij de sp.a. Al denk ik dat de splitsing dan eerder tussen de “sp” en de “a” zal zitten dan op de plaats van het koppelteken in de partijnaam. Maar Caroline Gennez zal het wel halen. Al bij al geen slechte keuze overigens, al had haar “lancering” een stuk eleganter gekund. Bij Groen! gaat de keuze ondermeer tussen Tavernier, Vogels en Staes. Die laatste is een ex-partijgenoot (x2) en een overtuigde maar realistische (én regionalistische) groene. Hij is bovendien Vlaanderens beste Europarlementslid. Was ik groen!, ik koos Bart.

2006+1

2006+1

Een jaar geleden zaten we volop in de verkiezingscampagne. Ik had het hier toen over “rennen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan…”. Het was een fysiek en dankzij sommige tegenstanders ook psychisch niet altijd zo gemakkelijke periode. Enkele weken lang zette ik in de trein mijn gsm uit tussen Brussel en Antwerpen, om drie kwartier lang zeker niets over de verkiezingen te moeten horen. Enkele van de gemiste oproepen staan er nog in – als ik ooit ACW Antwerpen nodig heb, kan ik zo bellen (om hen te vertellen dat we nog zo’n 109 EUR van hen tegoed hebben, met intrest; vergeten doe ik niet zo snel).

Maar ik herinner me vooral de toffe sfeer binnen de N-VA/PLE-ploeg. En als ik gisteren nog eens even in de gemeenteraad rondkeek, moest ik stiekem toch weer mijn ogen uitwrijven. Het blijft prachtig dat we daar met zijn vijven zitten. Erg nuttig ook, deze week bijvoorbeeld om nog eens, meer dan terecht, uit te leggen dat Essen lagere belastingen verdient. Vriendelijk van de meerderheid om de argumenten daarvoor op een gouden dienblad aan te brengen. Jammer dat ze maar weinig repliek konden geven. Of zou er gewoon niet zo veel te zeggen zijn ?

Eén jaar na acht oktober verdient Essen nog altijd beter. Maar de kiezer heeft N-VA/PLE wel sterk genoeg gemaakt om dat eens zo krachtig dan voordien te blijven herhalen. Daar heb ik de zomer van 2006 graag voor over gehad, de maand september met alles erbij inbegrepen.

Au revoir, Félix Bollaert

Au revoir, Félix Bollaert

Georgië-Namibië 30-0. Daarmee is ook zowat alles gezegd. Georgië is een stevig geheel waar niet zo meteen veel doorkomen aan is, maar heeft niet de ambitie om ook flitsend rugby te brengen. En Namibië probeerde wel, maar raakte niet door de muur. Het was ook al dertig jaar geleden dat de Namibische nationale 15 nog in de regen had gespeeld…

Daarmee is de laatste wedstrijd in Lens achter de rug, en zit het “live” WK erop. Voor mij dan toch, voor Koen en Tom niet : die hebben zowaar (via een loting) de kans gekregen om tickets te kopen voor de finale. Het is hen van harte gegund.

Dit weekend worden de laatste wedstrijden van de voorronde gespeeld. Ik supporter vooral voor Argentinië, dat hopelijk het (verrassend zwakke) Ierland kan verslaan. Liefst zonder tries tegen, zodat de laatste die ze moesten incasseren op naam blijft staan van… België, in een oefenwedstrijd net voor het WK. En natuurlijk hoop ik ook dat Tonga erin gaat slagen om Engeland uit de kwartfinales te houden. Al maakte de terugkeer van Wilkinson tegen Samoa duidelijk dat Engeland met hem toch een trapje hoger staat. Wait and see.

Teu lea pea tala ki mamani katoa

Teu lea pea tala ki mamani katoa

Wat weet u over Tonga ? Ik geef toe, ik ook niet zo veel. Het land bestaat uit 170 eilanden in de Stille Zuidzee, waarvan 36 bewoond zijn. De hoofdstad is Nuku’alofa en er wonen ongeveer 120.000 mensen. Maar dat heb ik ook maar op Wikipedia gevonden. Toch heb ik deze namiddag enthousiast voor hun nationale rugbyteam gesupporterd. Rugby is er de nationale sport, en hun “Ikale Tahi” stonden in het Félix Bollaertstadion tegenover de Zuid-Afrikaanse Springbokke. Dat stadion ligt in Lens, zodat Koen, Tom, Roel, Erwin en ik er ook bij waren.

Zuid-Afrika won de wedstrijd met 30-25, maar de terechte ereronde was voor de Tonganen (of hoe zeg je dat ?). De Springbokke vatten de match min of meer met hun tweede team aan tegen een Tonga in de “winning mood” dat eerder de V.S. versloeg en de “derby” tegen Samoa op zijn naam had geschreven. Vroeg in de tweede helft keken de Bokke dan ook tegen een 10-7 achterstand aan, nadat ze enkele trykansen zondermeer verkwanselden en nadat Pretorius verschillende penalties naast de palen trapte. Zuid-Afrika bracht een aantal eerste keuze-vervangers in, waaronder sterspelers Habana en Steyn. Die zorgden er meer voor dat hun team flitsend rugby op de mat toverde en snel na elkaar drie tries scoorde. Maar het moedige en ook fysiek sterke team van Tonga drukte daarna de bal nog twee keer over de try-lijn. Met aan elke kant een omgezette penalty kwam de stand op 30-25 en bleef het tot het einde spannend. Maar de Engelse scheidsrechter floot de wedstrijd af, net voor er een finale line-out op 5m van de de Zuid-Afrikaanse try-lijn kon worden genomen. Pikant detail : een overwinning van Tonga zou vooral dramatisch zijn geweest voor… Engeland. In het voetbal zou de scheidsrechter vermoedelijk gelyncht zijn; een rugby-publiek houdt het bij beleefde teleurstelling.

De Fransen (en Belgen) in het zonovergoten, uitverkochte, sfeervolle en enthousiaste stadion gunden Tonga een verdiende ereronde. Engeland krijgt het met dit team niet onder de markt, en zal in elk geval geen topspelers op de bank kunnen laten. Wat hen in de volgende rond zuur zou kunnen opbreken. Dit Tonga kan misschien zelfs voor de verrassing zorgen door de Engelsen uit de kwartfinales te houden. Maar zelfs als het dat niet doet, is hun team de revelatie van het toernooi. Ongetwijfeld goed voor een ontvangst op de Grote Markt van Nuku’alofa. Of zouden ze dat daar niet hebben ?

Na de overwinning tegen Ierland zit Frankrijk ondertussen terug helemaal in het W.K., tot opluchting uiteraard van het hele gastland. Al blijf ik ervan uitgaan dat de finale zal worden gespeeld tussen Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Al hoop ik dat de Bokke zich dan wat minder door de “haka” dan vandaag door de “kailao” laten intimideren.

Damoclessen

Damoclessen

Bij de opmaak van het gemeentedecreet werd overwogen de “constructieve motie van wantrouwen” in te voeren, waarbij de meerderheid van de gemeenteraad één of meerdere schepenen door iemand anders zou kunnen vervangen. Op die manier zou, met een aantal beperkingen, een schepen tot aftreden kunnen worden gedwongen door de raad. Of er zou een coalitiewissel mogelijk zijn geweest. Het systeem bestaat bijvoorbeeld in het Vlaams Parlement, waar de ene regering zo door de andere kan worden vervangen.

Ik weet niet of ik zomaar voorstander zou zijn van een dergelijk stelsel. Het zou natuurlijk in veel gemeentes voor instabiliteit en dus voor slecht bestuur (of een bijna zuiver “ambtelijk” bestuur) kunnen zorgen. Het zou ook maken dat het niet zo evident zou zijn om mensen te overtuigen om schepen te worden en bijvoorbeeld hun baan (gedeeltelijk) op te geven. Maar het systeem zou ook voordelen hebben : het zou niet meer mogelijk zijn dat een schepen na haar of zijn verkiezing voor zes jaar achterover leunt. Een coalitie-akkoord zou ook niet zomaar meer een garantie op “zes jaar macht” zijn, het cement zou veel meer in de inhoud van het beleid moeten zitten, en dat zou een grote staop vooruit zijn.

Wat zou de situatie in Essen vandaag zijn als de motie zou bestaan ? Er zou ongetwijfeld wel eens, ook hardop, over worden nagedacht. Wellicht zou ik al wel eens een ontwerptekst voor de tekst van een dergelijke motie hebben ingetikt (altijd op alles voorbereid zijn…). Maar het zou bovenal de positie van de kleinste coalitiepartner (sp.a), en die van de sterkste oppositiefractie (N-VA/PLE) versterken. Omdat er alternatieven zouden zijn. CD&V zou niet langer van de redenering kunnen uitgaan dat ze altijd aan de macht zijn geweest en ook altijd aan de macht zullen blijven en zou veel duidelijker moeten antwoorden op de vraag naar welk beleid de partij wil. Het Zwaard van Damocles zou volgens mij in de huidige situatie een heilzame invloed hebben gehad op onze gemeente, ook -en misschien wel vooral- zonder te vallen.

Zoals al gezegd zou die conclusie lang niet voor alle gemeentes of politieke situaties opgaan, en zou het vaak een onwenselijk systeem zijn. Maar dat kan niet verhinderen dat ik soms wens dat het toch in het gemeentedecreet zou zin beland…

Zonder commentaar (II)

Zonder commentaar (II)

“Sire, geef me 100 dagen” klonk het in 1991. We zijn nu 99 dagen na de verkiezingen, hebben een informateur, een bemiddelaar en een formateur gehad en nu een verkenner, maar Albert II hoeft nog geen nieuw kostuum voor de eedaflegging te kopen.

Ik heb hier enkele keren eerder over de regeringsvorming geschreven. Nu is het een maand geleden, en dat ritme ga ik proberen vol te houden tot Nieuwjaar. Daarna schrijf ik er nog één keer per drie maanden over…

Zo trok ik een parallel tussen Leterme en Vinokourov, kort voor die laatste op doping zou worden betrapt. Ik moest er vandaag aan terugdenken toen ik de commentaar van Het Laatste Nieuws las, waarin CD&V “beschuldigd” wordt van het nemen van… doping (in de vorm van de N-VA).

De analyse van De Morgen van zaterdag vind ik nog herkenbaarder. Ik heb hier ooit mijn virtuele geld ingezet op Verhofstadt III. Yves Desmet lijkt dat ook te overwegen nu…

Dat zijn natuurlijk “paarse” kranten, wat dat ook nog moge betekenen in deze tijd. Maar ook De Standaard titelt “Tijd keert zich tegen winnaars”. Het is tijd voor Leterme, of Van Rompuy, om een regering te vormen.

Ik had deze morgen voor mijn werk een vergadering in de Wetstraat 16. Noodgedwongen wordt daar stilaan terug naar een “normaal” ritme overgeschakeld en worden er zaken op de agenda van de ministerraad ingeschreven. Het begrip “lopende zaken” zal stilaan opgerekt worden. Zoals Desmet terecht opmerkt : wie de verfoeide Verhofstadt wegwil, moet een andere regering in de plaats vormen. Anders mag hij met recht en reden blijven zitten. Tot in 2011 desnoods. Waarna hij met algemene stemmen zal worden herkozen…

Als burger zou ik ondertussen overigens wel willen weten wat Van Rompuy bekokstoofd. Een beetje discretie is goed, maar stilaan wordt de regeringsvorming een ondoorzichtige dikke mist. Dehaene zei in zijn tijd tenminste nog íets, al was het dan “zonder commentaar”.

Zonder commentaar

Zonder commentaar

Zuid-Afrika – Engeland 36-0.

Het gaat tussen the Blacks en die Bokke. En tussen Engeland, Samoa en Tonga voor een plaats in de kwartfinales. Dat zullen ze in de Pacific ook niet gedacht hebben vooraf. Wie verdedigt de eer van de noordelijke helft van deze wereld ?

Stad aan de brug

Stad aan de brug

Ik heb de gewoonte om hier te melden dat ik mij in het buitenland bevindt (of bevonden heb). Nu zit ik in Lissabon, waar het weer de zomer viert die we hier niet echt hebben gezien. Ik ben hier voor een conferentie over “flexicurity”. Echt lang zal het niet meer duren of de geïnformeerde EU-burger zal het woord leren kennen. Zodat er tegen betoogd kan worden, zoals in Portugal. Zoals elk goed nieuw Engels woord is de term overigens bedacht in Nederland…

Lissabon is de stad die haar naam gaf aan de Lissabonstrategie, “for growth and jobs” zoals die sinds de komst van Europees Commissievoorzitter wordt betiteld. Ik heb de naam ook geleend voor het hoofdstuk over werk en economie uit ons verkiezingsprogramma “van Namen naar Lissabon”. De stad staat daarmee symbool voor de hoop op een Europa met een sterke diensten- en kenniseconomie, met een werkzaamheidsgraad van 70% en een nieuw sociaal model, gebaseerd op “flexicurity”. Een mooie stad om hoop uit te drukken, waarin veel gebouwd wordt, met een groot potentieel maar waar ook nog héél veel werk aan is. Zoals aan een krachtig, open en divers Europa van Shannon tot Ankara.

Wie stopt de Blacks ?

Wie stopt de Blacks ?

Het WK Rugby is begonnen. Gisteren zijn we in Lens naar Engeland – V.S. gaan kijken. Een mooie wedstrijd, met de Engelsen als de verwachte winnaars, maar met een kleiner verschil dan ze wellicht hadden gehoopt – ze bleven steken op drie tries, één minder dan de vier die hen een extra punt zouden hebben opgeleverd in de rangschikking. De V.S. hebben dan ook een sterk team dat niet te zeer onder de indruk leek van de Engelsen (die uiteraard voor eigen publiek speelden, in Noord-Frankijk, al konden we wel vaststellen dat we niet de enige Belgen in het stadion waren). In de tweede helft kwamen de “Eagles” er zelfs goed door, wat ze bekroonden met een try.

Hoewel de V.S. zich wellicht door niemand zomaar in de pak gaan laten hakken, laat de wedstrijd toch vermoeden dat Engeland zichzelf niet gaat opvolgen als wereldkampioen. Het openingsweekend doet vermoeden dat superfavoriet Nieuw-Zeeland, dat eenvoudig Italië opzij zette, vooral zal moeten afrekenen met Zuid-Afrika (dat Samoa versloeg) en met Australië (dat Japan wegveegde). Al lijkt er nauwelijks iemand aan te twijfelen dat de All Blacks uiteindelijk de titel gaan pakken.

Gastland Frankrijk verloor de openingswedstrijd tegen Argentinië en in een groep waar ook Ierland nog in zit belooft de strijd om de twee plaatsjes in de kwartfinale nog spannend te worden. Enkele weken geleden werd de Belgische ploeg overigens lang niet weggespeeld door datzelfde Argentinië; de Belgen scoorden zelfs een try. Dus zou een wedstrijd tegen Frankrijk -of in elk geval Schotland of Italië- stilaan een reëel perspectief moeten worden, al had de Belgische ploeg voor de gelegenheid wel enkele Franse oud-spelers “geleend”.

Maar België raakte niet gekwalificeerd voor dit W.K., en de Vlaamse tv-kijker zal dat geweten hebben : geen zender op de kabel die de wedstrijden in beeld brengt. Gelukkig is er het internet.

Wereldtop

Wereldtop

Nieuw binnengekomen en meteen erg hoog op de lijst van de sterkste Belgische sportprestaties aller tijden : het brons van de 4×100-dames gisteren op het WK Atletiek in Osaka.

Hopelijk schat ook de sportpers dit naar waarde, voor één keer misschien het tranendal van het vaderlandse (?) voetbal even relativerend.