Op elk niveau in de politiek krijg je te maken met “lobbygroepen” : goed gestructureerde verenigingen of losse verbanden van enkele mensen die voor één of enkele politieke doelstellingen opkomen. Als bestaansreden voor hun organisatie, of omdat de omstandigheden hen ertoe bewegen, zoals een jeugdbeweging plots ook lobbygroep voor nieuwe lokalen kan worden of enkele buurtbewoners een actiecomité voor (of tegen) een verkeersdrempel kunnen worden.

Vanuit de politiek is het zaak om er verstandig mee om te gaan. Hun inbreng is erg belangrijk, want vaak kennen ze het terrein waarop ze actief zijn erg goed. Ze kunnen ook strategisch van pas komen : soms zijn ze nuttig en zelfs noodzakelijk om een bepaald programmapunt waar je voor staat ook mee uitgevoerd te krijgen. Je kan via lobbygroepen een achterban opbouwen. Soms is het zelfs aangewezen er eentje uit de grond te stampen, maar daar moet je voorzichtig mee zijn : je riskeert er heel wat geloofwaardigheid mee, en bovendien zou je de groep later wel eens terug ín de grond moeten stampen – wat niet noodzakelijk gemakkelijk gaat.

Anderzijds is het erg belangrijk om hen goed in te schatten : misschien staat er tegenover de goed georganiseerde lobbygroep wel een zeer grote maar niet echt gestructureerde groep mensen met een andere mening. Of verkijkt de groep zich op de belangen waarvoor ze opkomen. Allerlei toezeggingen en beloftes aan de lobbygroep kunnen je dan in een stevig moeras helpen : door ze waar te maken jaag je veel mensen tegen je in het harnas, door ze te negeren creëer je een terecht boze en gestructureerde tegenstander.

Naar lobbygroepen, welke vorm ze ook hebben, moet je luisteren. Je moet rekening houden met hun mening, er goed over nadenken en er open mee communiceren. Maar uiteindelijk moet je in de politiek zelf de keuzes maken, op basis van het programma waarmee je naar de verkiezingen bent gegaan en in een poging om goed in te schatten welke factoren er spelen die niet vanuit de lobbygroep zijn aangebracht. Dat is de enige goede manier om er uiteindelijk mee om te gaan, ook als je ze daarvoor tegen de haren moet instrijken. Als je hen niets hebt beloofd, hoeft dat een goede werkrelatie niet eens in de weg te staan.