Een fractievoorzitter in de oppositie is iemand die met flair en weinig woorden een duidelijk standpunt kan brengen zonder in details te vervallen, daarbij rechtlijnig overkomt (met veel overtuiging en een vleugje sarcasme) en zonder boos te worden of kunstmatig te acteren het de meerderheid moeilijk kan maken. Hetzij door een aantal mensen in die meerderheid aan zichzelf te doen twijfelen, hetzij door hen te dwingen ondubbelzinnig kleur te bekennen.

Hoewel mijn beschrijving natuurlijk als gegoten past bij Dirk Smout, schrijf ik ze hier neer omdat ik het nu eens een uitstekende beslissing vond om Freya Van den Bossche Kamerfractievoorzitter van sp.a-spirit te maken (dat “spirit” staat er vooralsnog wel alleen pro forma bij, natuurlijk). Zij zou dat volgens mij bijzonder goed gedaan hebben, véél beter dan een De Crem het ooit heeft kunnen doen. Dan is ze eens de geknipte persoon voor een functie, en dan zegt ze zelf neen. Om redenen die ik volledig kan begrijpen, daar niet van. Maar het is wel jammer.

Verder vind ik tot nu toe dat het kartel wel verstandig omgaat met de verkiezingsnederlaag. De keuze voor de oppositie is terecht, de keuze om de staatshervorming te steunen ook. Er kan volgens mij redelijk snel een regering zijn, als Leterme nu maar niet de cruciale fout maakt om zodanig veel staatshervorming meteen te willen regelen dat hij Di Rupo terug aan boord moet halen. Stel dat Dedecker (of… spirit) ooit een campagne moet voeren tegen een regering met PS en N-VA en daarvoor Leterme en De Wever met een strikje afbeeldt…

Tenslotte : hopelijk vergeven Dirk en Freya me de gemaakte vergelijking (die, het weze gezegd, alvast fysiek ook niet helemaal opgaat…).