La lutte finale
1 mei. De Essense socialisten kunnen het voor het eerst vieren met eigen schepenen – dankzij decennia van grote inzet en enkele uurtjes koele berekening van het CD&V-bestuur. Ik gun het hen van harte. En reken erop dat ze alsnog) het maximum uit die positie zullen halen.
1 mei. Ik stond zelf gisterenavond voor het eerst achter een microfoon op een podium in een zaal met (prachtige) rode affiches. Weliswaar enkel beroepshalve, als “expert” over de loonkloof tussen mannen en vrouwen. Ver van Essen dan nog, voor een Gentse Turkse vereniging (Turkse Gentse ?). Leuke babbel gedaan met parlementslid Annelies Storms (Spirit) die daar behoorlijk toevallig ook was. Had ze voordien, jaren geleden, enkel even gesproken tijdens een (uiteraard dramatische) VU-Partijraad. Ze vond oppositie leuker dan meerderheid, en lokale politiek leuker dan nationale. De Essense politieke situatie leek haar in dat opzicht trouwens erg boeiend. Al zit Spirit in de Gentse gemeenteraad ook binnen de coalitie wel in een leuke positie – met drie raadsleden, een eigen fractie én nodig voor de meerderheid. Ze krijgt het moeilijk op 10 juni, maar heeft daar een vrij nuchtere kijk op. Redenen genoeg om haar heel veel succes toe te wensen.
1 mei. 10 jaar geleden won Tony Blair de Britse verkiezingen voor Labour. Jammer genoeg heeft progressief Europa onvoldoende naar hem geluisterd. Al geeft Ségolène Royal de laatste dagen toch blijk van een behoorlijke dosis gezond verstand.
1 mei. Volgend jaar valt het samen met Hemelvaartsdag, en dus (!) wordt 2 mei ook een wettelijke feestdag. Alweer beroepshalve heb ik daarbij uiteraard geen commentaar.