Deze morgen werd De Spycker voorgesteld, het jaarboek van de Essense Heemkundige Kring. Waarvan Guy Van den Broek vorig jaar hoofdredacteur werd. Op het lijstje van auteurs staan naast Guy ook Rudi Smout en Thomas Dekkers. Reden genoeg om zelf de pen nog eens te voelen kriebelen. Alleen jammer van die slechts “24 heures dans une journée, 86.400 secondes” waarover Axelle Red zingt.

Eigentijdse heemkunde brengen is een uitdaging. Ik heb de indruk dat ook de voorzitter van de Heemkundige Kring, Jan Suykerbuyk, en een aantal bestuursleden dat beseffen, net zoals Guy. Maar tussen droom en daad staan misschien geen wetten maar dan toch praktische bezwaren en heel wat gevoeligheden in de weg. Waarvoor ik alle begrip heb. Toch is het verleden van onze gemeente te belangrijk om er géén toekomst aan te geven. Waarbij keuzes zich zullen opdringen : niets moet blijven omdat het altijd zo geweest is. Als een museum een “museummuseum” dreigt te worden, moet erover nagedacht worden, om maar iets te noemen. Een gemeentebestuur kan en moet soms een katalysator durven spelen om mensen op weg te zetten bij het maken van keuzes. Dat kan alleen als het ook zélf kan en durft kiezen…

De Spcyker is een sterk product dat terecht de weg vindt naar veel lezers in Essen. Maar een goede heemkundige werking vertrekt voor mij in de eerste plaats vanuit een stevig archiefbeleid – en dat is naast werk voor de Heemkundige Kring voor een deel ook een publieke taak waarin een gemeentebestuur dus een rol kan en moet spelen. Een voorstel dat we tijdens de vorige legislatuur hierover uitwerkten met Groen! en met de huidige burgemeester, haalde het toen niet. Misschien is de tijd stilaan rijp voor een nieuwe gedachtenwisseling.

De bibliotheek verkocht vandaag een stuk van de eigen collectie. Daarbij ook Spyckers en hun voorloper, de “Gedenkschriften”. Ik weet het ook maar omdat ik toevallig iemand tegenkwam die ze gekocht heeft. Is men er zeker van dat de Heemkundige Kring of een andere archiefinstelling deze uitgaven wel bezit ?