Ik ben sinds gisteren terug van een kort tripje naar Parijs voor een OESO-opdracht. Het viel me op dat je in het straatbeeld zeer weinig merkt van de presidentsverkiezingen, maar misschien heeft dat te maken met de plaatselijke wetgeving op de verkiezingsuitgaven- en propaganda. Wel grappig is dat de tv alle kandidaten even lang aan bod moet laten komen. Wat tot kunstmatig lange gesprekken met volstrekt kanslozen leidt, die dan vooral moeten antwoorden op vragen over wat zij vinden van Sarkozy, Royal en Bayrou. Ik begrijp de redenering achter deze “égalité”-aanpak, maar op mij komt het allemaal nogal geforceerd over. De media lachen er ook zelf mee : “nu volgen onze verplicht 46 seconden over kandidaat X” waarbij de man vervolgens gewoon wordt getoond. Ook de grap erover in Les Guignols de l’Info (schitterend programma op het Franse Canal+ dat we hier dus niet kunnen zien) vond ik wel goed : Chirac die Sarkozy met de grond gelijk maakte, om dan te zeggen dat hij hem steunt. Zodat de tijd die zijn tussenkomst kost voor rekening komt van Sarkozy…

Daarnaast en zonder enig verband met het voorgaande vraag ik me af of er ook Franse films worden gemaakt zónder Gerard Depardieu. Of zou ook dat wettelijk vastliggen ?